Αποτροπή απέλασης στη Μυτιλήνη
Τα ξημερώματα της Πέμπτης στις 2:00 πμ, με το πλοίο της γραμμής για την Καβάλα είχε σχεδιαστεί μεταγωγή 62 μεταναστών-προσφύγων από το Κέντρο Κράτησης στην Παγανή. Προορισμός τους άλλα Κέντρα Κράτησης στη Β. Ελλάδα, με πιθανή άμεση κατάληξη την επαναπροώθησή τους στην Τουρκία και από εκεί στις χώρες καταγωγής τους, χώρες εμπόλεμες και με ανύπαρκτο το σεβασμό στοιχειωδών, και δεδομένων για εμάς, ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η μεταγωγή επιχειρήθηκε με αστικό λεωφορείο, στο οποίο οι μετανάστες «φορτώθηκαν» χειροδέσμιοι, συνοδεία περιπολικών, δεκάδων φρουρών και ασφαλιτών.
Με το που άρχισε η επιβίβαση, οι φρουροί δημιουργώντας περιμετρικό κλοιό γύρω από τους μετανάστες ξεκίνησαν να τους οδηγούν πεζή προς τον καταπέλτη του πλοίου. Οι εξήντα άνθρωποι που βρεθήκαμε εκεί μπήκαμε αιφνιδιαστικά μπροστά τους, μπλοκάροντας με πανό και με τα σώματά μας την είσοδο. Παράλληλα, φωνάζαμε συνθήματα και μοιράζαμε κείμενα στους ανθρώπους που συνέχιζαν να βγαίνουν και να μπαίνουν στο καράβι. Μετά την πρώτη έκπληξη, επιλέχτηκε η επιστροφή των μεταναστών δίπλα στο λεωφορείο τους, πενήντα μέτρα πιο πέρα. Παραμείναμε στις θέσεις μας ανταλλάσσοντας συνθήματα με τους μετανάστες που σιγά σιγά κατάλαβαν τί γινόταν και άρχισαν με τη σειρά τους να φωνάζουν και να χαιρετούν.
Μετά από μια ώρα περίπου και ενώ οχήματα και επιβάτες είχαν μπει στο καράβι, δηλώθηκε στους μετανάστες πως η μεταγωγή τους ματαιώνεται. Με φωνές και χειροκροτήματα και από τις δυο μεριές και υπό το σύνθημα «η αλληλεγγύη το όπλο των λαών, πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών», το λεωφορείο έφυγε από το χώρο του λιμανιού προς άγνωστη κατεύθυνση. Δεν έγινε, όμως, το ίδιο και με το καράβι που παρέμεινε δεμένο με τον έναν καταπέλτη ανοιχτό. Κάποια στιγμή εμφανίστηκαν καμιά 20αρια άντρες των Ο.Ε.Α. (Ομάδες Ειδικών Αποστολών, που σπανίως τους βλέπουμε στο νησί) οι οποίοι έκατσαν σε κάποια απόσταση από εμάς, στο έρημο πια λιμάνι. Το πλοίο έσβησε τις μηχανές του και η κατάσταση παρέμενε στάσιμη. Μετά από μεταξύ τους διαβουλεύσεις οι ΟΕΑδες αποχώρησαν και γύρω στις τέσσερις το πρωί το πλοίο τελικά σάλπαρε, χωρίς να πάρει μαζί του μετανάστες. Συντεταγμένα, αποχωρήσαμε και εμείς.
Η σημερινή απόπειρα απέλασης ματαιώθηκε. Στις επόμενες που θα επιχειρηθούν, και με όσες δυνάμεις έχουμε, θα είμαστε ξανά εκεί. Ξέρουμε όλοι και όλες, καθώς έχει δηλωθεί ξεκάθαρα και αποτελεί κεντρικό στόχο της εθνικής και ευρωπαϊκής πολιτικής, πως οι εισροές της μετανάστευσης πρέπει να «ελεγχθούν» και να «διευθετηθούν». Οι επιχειρήσεις-σκούπα και τα πογκρόμ στα κέντρα των πόλεων συνοδεύονται από επιχειρήσεις «αποσυμφόρησης» στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών στα νησιά προς αντίστοιχα στρατόπεδα συγκέντρωσης που στήνονται ανά τη χώρα. Αυτό που δεν ελέγχεται και δεν διευθετείται, βέβαια, ποτέ είναι το ίδιο το αίτιο της μετανάστευσης. Αυτός ο κόσμος, δηλαδή, της εκμετάλλευσης, της αδικίας, της ανισότητας: ο κόσμος των αφεντικών. Στον οποίον είμασταν και παραμένουμε ξένοι.
συντροφικά,
και με την πικρή γεύση στο στόμα, του να ζητωκραυγάζεις την επιστροφή κάποιων ανθρώπων πίσω στην άθλια φυλακή τους...
Παρακάτω το ενημερωτικό κείμενο που μοιράζαμε:
για ένα διαφορετικό ταξίδι…
Απόψε, ανάμεσα στους εθελούσια επιβαίνοντες στο καράβι της ΝΕΛ, βρίσκονται και περισσότεροι από 50 άνθρωποι που καθόλου δεν θέλουν να πάρουν το καράβι της “επιστροφής”.
Προερχόμενοι από εμπόλεμες περιοχές όπως Αφγανιστάν, Παλαιστίνη, Σομαλία, αναζήτησαν τα, προβλεπόμενα από διεθνείς συνθήκες, δικαιώματά τους σε ευρωπαϊκά εδάφη. Σε απάντηση της απόγνωσής τους φυλακίστηκαν υπό άθλιες συνθήκες στο κέντρο κράτησης της Παγανής Μυτιλήνης, με το δικαίωμά τους στη χορήγηση ασύλου να εκμηδενίζεται όλο και περισσότερο, και νομοθετικά αλλά και πρακτικά.
Η σημερινή μεταγωγή τους προς άγνωστη κατεύθυνση και για άγνωστο χρονικό διάστημα, γίνεται στο πλαίσιο ενός συνολικότερου αποφασισμένου ξεκαθαρίσματος της χώρας, και της Ευρώπης γενικότερα, από ανθρώπους που το ίδιο το κράτος κατασκεύασε ως “διαφορετικούς”, “επικίνδυνους” και “ανεπιθύμητους”.
Η άμεση απειλή της απέλασης, βάζει ξανά σε κίνδυνο τη ζωή τους, έναν κίνδυνο ασύλληπτο ίσως σε “εμάς”. Το ελληνικό κράτος συνδιαμορφώνει πολιτικές και, ευχάριστα και με το αζημίωτο, εναρμονίζεται με τις ευρωπαϊκές επιταγές που λένε ότι δεν χρειάζονται νέοι δούλοι για να δουλεύουν στα κάτεργά τους και για αυτό πρέπει να απομακρύνονται άμεσα χωρίς να γίνονται ποτέ ορατοί.
Το σημερινό γεγονός είναι η συνέχεια ενός γενικότερου πογκρόμ που δέχονται οι μετανάστες, νόμιμοι και μη, στην Ελλάδα τις τελευταίες μέρες. Μας είχαν άλλωστε προειδοποιήσει πως θα πρόκειται για ένα “θερμό” καλοκαίρι και πραγματικά το βλέπουμε καθημερινά είτε στον Άγιο Παντελεήμονα Αθηνών, όπου κράτος και παρακράτος συνεργάζονται άψογα, είτε στο Εφετείο στην Αθήνα, όπου είχαν βρει κατάλυμα διάφοροι μετανάστες και εκκενώθηκε βίαια και τώρα είναι “καθαρό”, είτε στην Πάτρα που οι δυνάμεις καταστολής του κράτους αφού εκκένωσαν με μένος τον καταυλισμό των προσφύγων, μετά τον κάψανε. Τέλος, το βλέπουμε και σε όλα τα λιμάνια των συνοριακών νησιών όπου η παρουσία της Frontex είναι μόνιμη και σε αγαστή συνεργασία με το ελληνικό λιμενικό (που κάτι ήξερε και αυτό), πνίγουν και “ασφαλώς” επαναπροωθούν τους μετανάστες που προσπαθούν να περάσουν στον παράδεισο που τα media τους υπόσχονται και τους διαβεβαιώνουν ότι θα βρουν στην Ευρώπη.
ΚΑΜΙΑ ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΑ
Η ΑΠΕΛΑΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΔΙ
Η ΑΠΕΛΑΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΘΑΝΑΤΟ
Εδώ η είδηση στα αγγλικά (in english)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου