Κάλεσμα σε Πορεία Αλληλεγγύης

Η εξέγερση δεν είναι ουτοπία, είναι ζωντανή σε κάθε κοινωνία

Στις 6 Δεκέμβρη δολοφονείται στα Εξάρχεια ο 15χρονος μαθητής Αλ. Γρηγορόπουλος από τον ειδικό φρουρό Επ. Κορκονέα.
Η άμεση απάντηση που δόθηκε και σ’ αυτόν τον κρίκο της μακράς αλυσίδας των κρατικών δολοφονιών εξέπληξε και ξεπέρασε τους πάντες. Για μέρες πολλές, απ’ άκρη σ’ άκρη της χώρας, η κανονικότητα έχανε το έδαφος κάτω απ’ τα πόδια της. Όσοι και όσες βγήκαμε στους δρόμους είχαμε την αφορμή, είχαμε και τους λόγους. Τους προσωπικούς και τους συλλογικούς. Τους μοναχικούς και αυτούς που χρόνια μουρμουρίζουμε μεταξύ μας, διαχωρισμένοι στις ταυτότητες που μας επιβάλλουν. Στις συγκρούσεις στο δρόμο, στις μαζικές διαδηλώσεις, στις επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα, τράπεζες και κρατικά κτίρια, στη στιγμιαία καταστροφή του κόσμου του εμπορεύματος και της βιτρίνας, στις συνελεύσεις γειτονιάς, στις καταλήψεις ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, δημαρχείων, σχολείων και πανεπιστημίων, στα κείμενα που γράψαμε και διαβάσαμε, στα όσα νιώσαμε και μοιραστήκαμε, σε όλα αυτά και σ’ άλλα τόσα καταφέραμε να συναντηθούμε και να επικοινωνήσουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας. Εκφράσαμε τη συσσωρευμένη οργή μας, χαρήκαμε τις στιγμές ανταρσίας, απομυθοποιήσαμε πιο βαθιά το συρφετό των κομμάτων, των ΜΜΕ και των επίσημων συνδικάτων, ανοίξαμε τα μάτια μας, συζητήσαμε, ξεκουνηθήκαμε απ’ τα δεδομένα μας, πήραμε θάρρος, δύναμη και ελπίδα.
Δεν τελειώσαμε όμως. Μόλις αρχίσαμε. Και γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, όσο ο παλιός κόσμος μένει, έστω και λαβωμένος, στα πόδια του υποσχόμενος ακόμη περισσότερο θάνατο και πλήξη, αλλά και γιατί σύντροφοι και συντρόφισσές μας έχουν μείνει, διωκόμενοι ή προφυλακισμένοι ακόμα και με τον τρομονόμο, στα χέρια τους. Στα χέρια των ένστολων προστατών του καθεστώτος που άδειασαν 4 τόνους χημικών στον αέρα που αναπνέαμε και που συνεχίζουν να ξυλοφορτώνουν μανιασμένα. Στα χέρια της δικαστικής εξουσίας που απ’ τη φύση της στηρίζει το σύστημα, μοιράζοντας «απλόχερα» χρόνια φυλάκισης στους παραβάτες των νόμων τους, τιμωρώντας και εκφοβίζοντας το σύνολο της κοινωνίας, βγάζοντας λάδι όσους «έχουν τον τρόπο τους», κηρύσσοντας ξεδιάντροπα σχεδόν κάθε μας απεργία «παράνομη και καταχρηστική». Οι συλλήψεις και οι διώξεις των εξεγερμένων του Δεκέμβρη δεν αποσκοπούν στην «απονομή δικαιοσύνης» για «αξιόποινες» πράξεις. Από ποιους άλλωστε; Σκοπό έχουν να στήσουν αναχώματα στις επικείμενες εξεγέρσεις, να τρομοκρατήσουν και να κρατήσουν σπίτια τους όσους και όσες είχαν και έχουν κάθε λόγο να (ξανα)βγουν στους δρόμους. Γι’ αυτό και η φύση των συλλήψεων ήταν τέτοια: ανήλικοι μαθητές, δυσανάλογα μεγάλος αριθμός στην επαρχία, πάρα πολλοί μετανάστες, εκ των οποίων αρκετοί έχουν με συνοπτικές διαδικασίες απελαθεί.
Οι εκατοντάδες συλληφθέντες και οι δεκάδες προφυλακισμένοι αυτής της εξέγερσης αποτελούν τους αιχμάλωτους ενός κοινωνικού αγώνα που άνοιξε όλη τη βεντάλια των κοινωνικών ζητημάτων και μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο οι συλληφθέντες είναι ανεπιφύλακτα ένα κομμάτι από εμάς. Κι οι υποσχέσεις που ανταλλάξαμε στους δρόμους της εξέγερσης, της καταστροφής και της δημιουργίας μας ωθούν σ’ ένα πράγμα: στο να μαζέψουμε την παρακαταθήκη αυτών των ημερών, να οργανωθούμε και να την ξεπεράσουμε και να επιστρέψουμε πιο σοφοί και δυνατοί μαζί με τους διωκόμενους συντρόφους.

Όσοι ξεχνάνε τους αιχμάλωτους του πολέμου
ξεχνάνε τον ίδιο τον πόλεμο

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ στους ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
24/01 στις 11πμ, Πλατεία Σαπφούς

PARTY ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΩΚΟΜΕΝΩΝ
24/01 στις 10μμ, Κτίριο Παπαρίσβα