Σάββατο 6 Δεκέμβρη 2008. Δολοφονία του 16χρονου Αλέξη.
Οι πρώτες δηλώσεις των υπερασπιστών της “κοινωνικής ειρήνης” που έρχονται να καταρρίψουν κάθε νόμο της φυσικής αφού σφαίρες που στοχεύουν στο έδαφος εξοστρακίζονται και καταλήγουν στο θώρακα του θύματος.
Οι δακρύβρεχτες δηλώσεις παραίτησης των υπουργών και η απόρριψη τους από τον πρωθυπουργό ο οποίος έκρινε το ζήτημα ασήμαντο.
Η ιστορία που επαναλαμβάνεται και τα ψέματα (μεμονωμένο περιστατικό!) που διαιωνίζονται δε μπορούν παρά να πυροδοτήσουν την οργή.
Οργή για τις ζωές μας που εξοντώνονται στη δουλειά για ένα αβέβαιο και βουτηγμένο στα χρέη αύριο.
Οργή για τα οικονομικά παιχνίδια που παίζονται στις πλάτες μας και την επίκληση στη φορολογική μας συνείδηση που θα έρθει να καλύψει ακόμα μια φορά τα σπασμένα (από πότε αφεντικά και δούλοι ίδιοι γινήκαμε ούλοι;;).
Οργή για την κοροϊδία και την ξεφτίλα που βιώνουμε καθημερινά.
Οργή για τα θεσμικά και κυβερνητικά όργανα που συναινούν σιωπηρά και παροτρύνουν ηθικά, εκ των προτέρων, αυτή και κάθε άλλη επίθεση και δολοφονία.
Οργή για τους νεκρούς αυτού του πολέμου που έχει ήδη ξεκινήσει (εργάτες, μετανάστες, αναρχικούς, ανένταχτους και εξεγερμένους...)
Στη βία που μας επιβάλλεται δε μπορούμε παρά να απαντήσουμε με βία.
Η ιστορία έχει δείξει επανηλλημένα πως ειρηνικά δε κερδίζεται κανένας αγώνας.
Μηδενική ανοχή σε κράτος κι αστυνόμους.
ΣΦΑΙΡΑ ΜΕ ΤΗ ΣΦΑΙΡΑ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ
ΜΠΑΤΣΟΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ
Αλληλεγγύη σε όλους τους αγωνιζόμενους
Άμεση απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου