Καλά Χριστούγεννα! (που λένε)

Αυτόν τον Δεκέμβρη, ο άνεμος της εξέγερσης επανεμφανίστηκε στις πόλεις. Η χαρμόσυνη, εορταστική ατμόσφαιρα πυρπολήθηκε μαζί με το χριστουγεννιάτικο πλαστικό δέντρο στην πλατεία Συντάγματος. Στους δρόμους συναντήσαμε μαθητές, φοιτητές, νέους (κυρίως, αλλά όχι μόνο) εργαζόμενους, άνεργους. Αρκετοί από αυτούς (κυρίως στην Αθήνα) ήταν μετανάστες, οι οποίοι σήκωσαν κεφάλι μετά από δύο σχεδόν δεκαετίες σιωπηλής υπομονής της άγριας εκμετάλλευσης. Μάθαμε για φυλακισμένους που απείχαν από το συσσίτιο για ένα 24ωρο, δείχνοντας την υποστήριξή τους στους εξεγερμένους των πόλεων. Ο δρόμος αναίρεσε πρακτικά όλες τις διαχωρισμένες μας ταυτότητες. Μας έσμιξε σε ένα πλήθος που επιτίθεται στους νόμιμους δολοφόνους που βρίσκονται στα αστυνομικά τμήματα, στους νόμιμους ληστές που βρίσκονται στις τράπεζες, που συγκρούεται με την αστυνομία, απελευθερώνει (έστω προσωρινά) δημόσια κτίρια στα κέντρα των πόλεων και τις συνοικίες, πραγματοποιεί λαϊκές συνελεύσεις και διαδηλώσεις σε γειτονιές, καταλαμβάνει ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς για να εκπέμψει αδιαμεσολάβητα τα μηνύματά του, βάζει τις φωνές και πετάει γλάστρες απ’ τα μπαλκόνια του στους ρομποτοειδείς ένστολους φύλακες του καθεστώτος, οργανώνεται μέσα απ’ τα σωματεία του και καταλαμβάνει το «μέγαρο» των γραφειοκρατών εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ… Αυτό το ανομοιογενές πλήθος απέκτησε ομοιογένεια στην ανταρσία ενάντια στην καθημερινή βία της κυριαρχίας του εμπορεύματος, στη βίαιη εκδήλωση της θέλησής του για αληθινή ζωή. Η ταχύτητα με την οποία ταξίδεψε αυτή η εξέγερση στην Ελλάδα ακολουθήθηκε από ένα μεγάλο κύμα αλληλεγγύης και συγκρούσεων σε όλα τα αστικά κέντρα της Ευρώπης αλλά και σε πολλές πόλεις σε όλο τον κόσμο, απ’ τη Χιλή ως την Κορέα κι απ’ το Σαν Φρανσίσκο ως τη Σμύρνη.

Φαίνεται τελικά πως κάτι σημαντικό ζήσαμε αυτές τις μέρες. Και πως θα πρέπει να περιμένουμε αντίστοιχες καταστάσεις στο σύντομο μέλλον. Η δικιά μας αφορμή ήταν η εκτέλεση του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου από Ειδικό Φρουρό. Οι αιτίες πολλές και διαφορετικές για τον καθένα και την καθεμιά. Κοινή τους συνισταμένη η οργή μας για την άθλια καθημερινότητα που βιώνουμε. Για το ότι δουλεύουμε όλο και περισσότερο ενώ οι μισθοί μας μειώνονται, για την ανεργία και τις ολοένα και αυξανόμενες απολύσεις, για τα ελαστικά ωράρια και την εντεινόμενη επισφάλεια στην αγορά εργασίας, για την επίθεση στις ασφαλιστικές μας κατακτήσεις, για την εντατικοποίηση της μαθητικής ζωής, για το νόμο-πλαίσιο στα πανεπιστήμια, για τη λεηλασία της φύσης και την υποβάθμιση του περιβάλλοντος στις πόλεις, για τη στυγνή βία προς τους μετανάστες και τον εγκλεισμό τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, για την αλαζονεία των αφεντικών που ακόμα και τώρα συνεχίζουν να επιδεικνύουν τον -κλεμμένο από εμάς- πλούτο τους στα τουριστικά θέρετρα της χώρας, για τον ίδιο τον εκβιασμό της μισθωτής σκλαβιάς, για τα ψέματα και το φόβο που σκορπάν οι επαγγελματίες της χειραγώγησης δημοσιογράφοι, για την υποκουλτούρα του καναπέ και της ιδιώτευσης που πλασάρουν πρωί-βράδυ οι τηλεοράσεις, για τους δικαστές που τα παίρνουν, για τα δάνεια που μας πνίγουν, για τις κατασχέσεις σπιτιών, για τους παπάδες, τους καλόγερους, τα «πνευματικά τους παιδιά» και τις μπίζνες τους, για τόσα και τόσα, ο κατάλογος δεν τελειώνει.

Όπως δεν τέλειωσε κι αυτός ο «Δεκέμβρης» κι ας πλάκωσε το «πνεύμα των χριστουγέννων» με τα εορτοδάνεια και τον εκβιαστικό καταναλωτικό παροξυσμό του. Για εμάς είναι αδιανόητο να αφήσουμε στην τύχη τους εκατοντάδες συλληφθέντες παριστάνοντας ότι «δεν συμβαίνει τίποτα». Για εμάς η αλληλεγγύη σε κάθε διωκόμενο αυτής της εξέγερσης είναι αυτονόητη, η απαίτηση για απελευθέρωση όλων ανεξαιρέτως των συλληφθέντων, ελλήνων και μεταναστών, μαθητών και εργαζόμενων, είναι επιβεβλημένη. Οι συλληφθέντες είναι οι αιχμάλωτοι ενός κοινωνικού αγώνα που ξεκίνησε από την εν ψυχρώ δολοφονία ενός 15χρονου μαθητή και την εναντίωση στην αστυνομική βία και γρήγορα εξελίχθηκε σε μια γενικευμένη κοινωνική σύγκρουση η οποία άνοιξε όλη την βεντάλια των κοινωνικών ζητημάτων. Μέσα στο πλαίσιο του κοινού μας αγώνα οι συλληφθέντες είναι ένα κομμάτι από εμάς.

Συλλήψεις μέχρι 21/12: 246 – Προφυλακίσεις: 66 (αρκετοί, ανάμεσά τους και ανήλικοι, διώκονται με τρομονόμο!!) σε ΑΘΗΝΑ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΚΟΖΑΝΗ, ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ, ΛΑΡΙΣΑ, ΠΑΤΡΑ, ΧΑΝΙΑ, ΗΡΑΚΛΕΙΟ, ΒΟΛΟ,
ΡΕΘΥΜΝΟ, ΚΑΒΑΛΑ, ΚΑΣΤΟΡΙΑ, ΖΑΚΥΝΘΟ, ΡΟΔΟ…

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ… ΟΛΑ ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ!