Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

ΠΟΡΕΙΑ ενάντια στην ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΤΡΙΤΗ 31 ΜΑΡΤΙΟΥ
Προσυγκέντρωση με μικροφωνική στις 5:30 μμ στα Κεντρικά Λύκεια

Σάββατο 28 Μαρτίου 2009

Από Ναυτίλο για διαμαρτυρία Σάββατο 28/3 στις 3:00 το μεσημέρι στην Πλατεία Σαπφούς.

φίλοι και φίλες,

αυτή την εποχη στη Μυτιλήνη συζητιέται η δημιουργία Καταφυγίων Άγριας Ζωής (χώροι οπου θα απαγορεύεται το κυνήγι) σε διάφορες περιοχές του νησιού. Νομίζουμε ότι συζητείται το αυτονόητο, δηλαδή, ότι σε μερικά σημεία του νησιού μεταξύ αυτών και ο υγρότοπος της καλλονής, να μπορουν να βρούν ασφαλές καταφύγιο και να ξεκουραστούν τα μεταναστευτικά πουλιά και όχι μόνο. Οι κυνηγοί μέσω του συλλόγου τους είναι σφόδρα αντίθετοι σε αυτή την προοπτική και κινούν γή και ουρανό για να μη γίνει κάτι τέτοιο. Στα πλαίσια αυτά διοργανώνουν την Δευτέρα 30/3 το απόγευμα στις 6:30 στο επιμελητήριο Λέσβου ημερίδα με πληρωμένους "καθηγηταράδες" που μας έρχονται από αλλού για να υποστηρίξουν την άποψη τους. Αποφασίσαμε να βρεθούμε εκεί και να διαμαρτυρηθούμε ενάντια στην μορφή λεηλασίας της Φύσης που λέγεται κυνήγι και καλούμε όσους και όσες ενδιαφέρονται να ενώσουμε τις φωνές μας. Συνάντηση-συζήτηση για τη μορφή της διαμαρτυρίας κανονίστηκε για αύριο Σάββατο 28/3 στις 3:00 το μεσημέρι στην Πλατεία Σαπφούς.

Ενας Ναυτίλος

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

Απαγόρευση πορείας και συγκρούσεις στη Σύρο...

...κατά την επίσκεψη του υπουργού της βίας και των δολοφόνων

Η Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου στη Σύρο αποφάσισε να υποδεχτεί τον υπουργό της βίας και των δολοφόνων Παυλόπουλο.

Ο Παυλόπουλος κλήθηκε ως αντιπρόσωπος της κυβέρνησης στο νησί.

Κατά τη διάρκεια της παράστασης διαμαρτυρίας, οι μπάτσοι μας σκίσαν το πανό που αναρτήσαμε απέναντι από τον Πάκη στην παρέλαση.
Λίγο αργότερα που περνούσε για να πάει για συνέντευξη τύπου, οι μπάτσοι μας έσπρωχναν και δεν μας άφηναν να κινηθούμε.
Όταν αποφασίσαμε να πάμε έξω από την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου όπου γινόταν η συνέντευξη, μας ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ!

Η πλατεία από την Περιφέρεια απέχει 300 μέτρα.

Εκεί έγινε πρωτόγνωρος χαμός για τα δεδομένα της Σύρου, με απλό κόσμο που έφευγε από την παρέλαση να μας χειροκροτεί και άλλοι μαζί μας να σπρώχνουμε το μπλόκο.

Μετά από συμπλοκές καταφέραμε να φτάσουμε έξω από την Περιφέρεια.
Δυστυχώς δεν ήμαστε πολλοί για να κάνουμε κάτι παραπάνω.

Βίντεο, φωτογραφίες και άλλα.

indymedia

Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

Καταγγελία προς τον συνήγορο του πολίτη της κρατούμενης Γκουλιώνη Αικατερίνης Ελεώνας Θηβών (20-02-09)

Η τελευταία επιστολή της Κατερίνας Γκουλιώνη, που "βρέθηκε νεκρή" το πρωί της 18ης Μάρτη, στο καράβι που τη μετέφερε κατά την πειθαρχική μεταγωγή της από τις φυλακές της Θήβας στην Αλικαρνασσό. Ήταν δεμένη με χειροπέδες πισθάγκωνα και χτυπημένη στο πρόσωπο.

Είμαι 41 ετών σήμερα, εξαρτημένη από την ηρωίνη από τα 17 μου. Τόσα χρόνια αρρώστια και εξάρτηση από μία ουσία που αν δεν την είχα δε θα μπορούσα να είμαι όρθια για να δύναμαι να εργαστών, για να μπορέσω να ζήσω...

Τον χειρότερο εφιάλτη, όμως, που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης, δεν είχα ποτέ φανταστεί ότι θα τον ζήσω έτσι όπως τον ζω και όπως καθημερινώς απειλούμαι ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να υποστώ.

Αυτό το «αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης», λοιπόν, είναι η φυλάκιση η οποία, ουσιαστικά σημαίνει την αιχμαλωσία και την ομηρία μου από τους δεσμοφύλακες που ελέγχουν κι επεμβαίνουν ακόμη και στα γεννητικά μου όργανα και στ’ απόκρυφα σημεία του σώματός μου.

Όποτε μπαίνω στην φυλακή είτε γιατί εισάγομαι πρώτη φορά είτε γιατί επιστρέφω από δικαστήριο είτε γιατί πήγα νοσοκομείο δέχομαι την εξής επίθεση, η οποία ονομάζεται «έρευνα»:

Η δεσμοφύλακας με υποχρεώνει να βγάλω όλα μου τα ρούχα, με βάζει να σκύψω, ν’ ανοίξω τους γλουτούς, να βήξω και παρατηρεί τον πρωκτό μου. Πολλές φορές βρίσκει ευκαιρία να παρατηρήσει γυμνό σώμα και με κοιτάει καλά καλά, μου φέρεται προσβλητικά, ειρωνικά,
θρασύτατα, σα να’ μαι το τελευταίο σκουπίδι.

Μετά μου δίνουν άλλα ρούχα, από την αποθήκη τους, παράτερα και εξευτελιστικά, μου παίρνουν το σουτιέν γιατί, λέει, «απαγορεύεται» να το φοράω στην απομόνωση γιατί λέει, δήθεν μπορεί να…αυτοκτονήσω μ’ αυτό, μου δίνουν παπούτσια μεγαλύτερο μέγεθος απ’ το δικό μου και περπατάω σαν παλιάτσος και με οδηγούν στο φαρμακείο. Εκεί, με βάζουν να καθίσω σε γυναικολογική καρέκλα και η δεσμοφύλακας βάζει το δάχτυλό της στο αιδοίο μου μέσα στον κόλπο. Στην συνέχεια υποχρεούμαι να ουρήσω μπροστά στην δεσμοφύλακα για να κάνουν το ναρκωτέστ.

Μια φορά, στο χαρτί που ήταν τοποθετημένο στην γυναικολογική καρέκλα όπου μ’ έβαλαν να κάτσω είδα μία τρίχα από προηγούμενη ερευνηθείσα. Η αποστείρωση στα εργαλεία τους είναι κάτι που ενίοτε θυμούνται. Σε άλλες βάζουν διαστολείς και σκουριασμένους, πολλές φορές, τους βάζουν το δάχτυλό τους και συγχρόνως πιέζουν προς τον ορθό ή και από επάνω στη βουβωνική χώρα σε σημείο που η κρατούμενη να πονάει. Τα ειρωνικά σχόλια και τα σόκιν «αστειάκια» των δεσμοφυλάκων δεν λείπουν από το «ρεπερτόριό» τους…

Προσφάτως που αρνήθηκα την κολπική έρευνα και από τον γυναικολόγο, διότι ανεξαρτήτου μορφώσεως, ειδικεύσεως και μορφωτικού επιπέδου το να σου χώνει ο καθείς τα δάχτυλά του είναι τουλάχιστον «απρεπές», θα έλεγα, και ζητούσα υπερηχογράφημα, με απείλησαν ότι θα με δέσουν όλη νύχτα με τη χειροπέδα στο κάγκελο και αυτή την απειλή συγκεκριμένα την ξεστόμισε η δεσμοφύλακας που τελεί χρέη…νοσοκόμας στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών (Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.) Γκαβάνα Στέλα παρουσία της υπαρχιφύλακα Σαμπάνη Σωτηρίας, μου είπε πως αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να δεχτώ την κολπική κι αυτή που δεν είναι, είναι «άλλο πράμα». Εν ολίγοις αυτό που μου είπαν και λένε είναι ότι αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να μου κάνουν ότι θέλουν και να μην αντιδράω.

Με οδήγησαν στην υποδιευθύντρια Καφρίτσα Αγλαϊα, η οποία μου είπε πως αφού αρνούμαι την κολπική έρευνα ότι βρεθεί από ναρκωτικά στην φυλακή θα το χρεώσει σ’ εμένα και πως θα με κρατήσει πολλές ημέρες στην απομόνωση.
Όταν της ζήτησα να μου κάνει υπερηχογράφημα διότι δεν αντέχω άλλο αυτόν τον βιασμό της κολπικής μου είπε πως δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Της απάντησα ότι δεν είμαι υποχρεωμένη να πληρώνω εγώ τη δική τους ανεπάρκεια και με οδήγησαν στην απομόνωση όπου ούτως ή άλλως θα με οδηγούσαν, κάνοντας κολπική ή μη.

Στην απομόνωση με έκλεισαν σ’ εάν κελί όπου έπρεπε να χτυπάω το κουδούνι για να’ ρθει η δεσμοφύλακας να μου ανοίξει να πάω στην μία τουαλέτα που είναι κοινή για όλες τις κρατούμενες στον χώρο αυτόν και παρακολουθούμενη από κάμερα.

Την ώρα της αφόδευσης σε παρακολουθεί η δεσμοφύλακας από την κάμερα κι όταν δει τα περιττώματά σου τότε της ζητάς την άδεια να τραβήξεις καζανάκι.

Εκτός του ότι είμαι αναγκασμένη να κάνω την ανάγκη μου μπροστά σε δεσμοφύλακα είμαι υποχρεωμένη να κάνω 8 αφοδεύσεις για να με βγάλουν από την απομόνωση αλλά κι αυτό, πάλι,
εξαρτάται από τις διαθέσεις τους.

Οι περισσότερες κρατούμενες αναγκάζονται να παίρνουν καθαρτικό για να επιτύχουν αυτές τις κενώσεις και αρκετές φορές είτε δεν έρχεται η δεσμοφύλακας να τους ανοίξει την πόρτα είτε είναι άλλη κρατούμενη στην τουαλέτα και στην κυριολεξία ενεργούνται επάνω τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιες δεσμοφύλακες τις εξευτελίζουν γιατί ενεργήθηκαν επάνω τους ή τους λένε απειλητικά ότι «εδώ είναι Θήβα και το κουδούνι για να πας τουαλέτα θα το χτυπάς όταν έχεις μεγάλη ανάγκη», την οποιά «μεγάλη ανάγκη» την κρίνει η δεσμοφύλακας ή της λένε με δυσφορία «πάλι τουαλέτα θέλεις;» και άλαλ τέτοια με ανείπωτη απανθρωπιά και σαδισμό.

Μου έχει συμβεί να μη μου ανοίγει η δεσμοφύλακας την πόρτα του κελιού για να πάω στην τουαλέτα και ανγκαζόμουν να ουρώ σε πλαστικό μπουκάλι νερού και αργότερα να έχω πρόβλημα με το έντερό μου από την συγκράτηση των κοπράνων. Στο τέλος, έφτασα στο σημείο να κλωτσάω την πόρτα του κελιού για να μου ανοίξει, να μου φέρεται προκλητικά και υποτιμητικά και επειδή την αποκάλεσα «κότα» έγραψε μία ψευδή αναφορά (η κα Δανιηλίδου Χαρίκλεια ει΄ναι η εν λόγω δεσμοφύλακας) σε συνεργασία με τον αρχιφύλακα Γαλάνη Ιωάννη που ήταν υπηρεσία εκείνη την ημέρα και σε αυτόν αναφερόταν η κα Δανιηλίδου, με πέρασα πειθαρχικό κι ο υποτελής σε αυτούς, εισαγγελέας Πρασσάς Γεώργιος με τιμώρησε με πειθαρχική ποινή εγκλεισμού σε κελί της απομόνωσης για πέντε μέρες με, επιπροσθέτως παράνομη, στέρηση καφέ, τσιγάρου και τηλεφώνου.

Πειθαρχικό το οποίο παραγράφεται σε δυο χρόνια πράγμα που σημαίνει πως εκτός του μαρτυρίου που υπέστην δεν θα αποφυλακισθώ με υφ’ όρων απόλυση, δεν θα πάρω άδεια και οι άρρωστοι γονείς μου και η 21χρονη κόρη μου θα περιμένουν πολύ για να με δουν και να τους στηρίξω.

Όλα αυτά συνέβησαν στη γυναικεία φυλακή Κορυδαλλού, αλλά αυτοί οι κύριοι υπηρετούν σήμερα στη Θήβα όπως και ο αρχιφυλακεύων Κοράκης Παναγιώτης, ο οποίος στην εδώ απομόνωση της Θήβας μου είπε πως παρ’ όλες τις 8 κενώσεις κλπ δικαιούται «βάσει του εσωτερικού κανονισμού» να με κρατήσει έξι ημέρες στην απομόνωση. Ο εσωτερικός κανονισμός δεν γράφει κάτι τέτοιο, αντίθετα λέει πως η τριήμερη κράτηση στην απομόνωση γίνεται μ’ εντολή εισαγγελέα και παρατείνεται εφόσον έχουν βρεθεί απαγορευμένες ουσίες στο σώμα του κρατούμενου και δεν μπορούν να αφαιρεθούν…

Μπάνιο δεν μπορείς να κάνεις στην απομόνωση –ειδικό χώρο κράτησης τον ονομάζουν λες και αλλάζοντας όνομα σε κάτι παύει και η φρίκη- γιατί όταν τύχει να έχει ζεστό νερό δεν είναι εκεί η δεσμοφύλακας και όταν είναι εκεί μπορεί να σε βγάλει από το κελί για να κάνεις μπάνιο, το νερό να είναι κρύο και να επιμένει πως είναι ζεστό βγάζοντάς σε τρελή.

Όταν και αν κάνεις μπάνιο σε παρατηρεί. Έτσι, μένουμε χωρίς μπάνιο για 7 μέρες και άνω. Καφέ, νερό υποχρεούσαι να παραγγείλεις μόνο από το καφενείο της φυλακής το οποίο λειτουργεί για τους δεσμοφύλακες και δουλεύουν σε αυτό κρατούμενες. Την τελευταία φορά που κρατήθηκα στην απομόνωση πλήρωσα 20 ευρώ στο καφενείο. Με αυτά τα χρήματα μπορούσα να περάσω περίπου είκοσι μέρες αγοράζοντας καφέ, ζάχαρη κλπ ενώ τα πλήρωσα μέσα σε πέντε μέρες. Αλλά εδώ η διαχείριση των χρημάτων μας εξαρτάται από τις ορέξεις της υπηρεσίας του Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.

Όταν λοιπόν, αποφασίσουν οι ασύδοτοι βασανιστές μας να μας βγάλουν από την απομόνωση πρέπει να περάσουμε το ίδιο μαρτύριο της σωματικής έρευνας και της κολπικής εισβολής. Αυτό το ίδιο μαρτύριοι της έρευνας μπορεί ανά πάσα στιγμή να μου το κάνουν και στο θάλαμο, όπου μένω, όταν υπάρχει υπόνοια για ύπαρξη απαγορευμένων ουσιών. Μπαίνουν μέσα στο θάλαμο, μας ξυπνάνε, μας κάνουν σωματική και κολπική έρευνα, μας βγάζουν έξω από τον θάλαμο και ανακατεύουν όλα μας τα πράγματα πετώντας τα κάτω. Μετά χάνουμε πράγματα μας γιατί τα πετάνε ή τα παίρνουν και πρέπει να τακτοποιήσουμε ολόκληρο το θάλαμο για να μπορέσουμε να κοιμηθούμε…

Κάποτε ήμουν άνθρωπος με όνειρα, με όρεξη για μάθηση, με κερδοφόρα επιχείρηση, με όρεξη για δημιουργία.
Σήμερα, όλος αυτός ο πόνος, η κακοποίηση, ο βιασμό του σώματος και της ψυχής που έχω υποστεί με κάνουν να ονειρεύομαι πως τους σκοτώνω όλους αυτούς που πληρώνονται για να βασανίζουν αδύναμους ανθρώπους.

Σφίγγοντας τα δόντια σιγοψιθυρίζω «και για το πείσμα σας, γουρούνια, θα αντέχω» ελπίζοντας να έρθει κάποια μέρα που θα σταμτήσουν να απλώνουν τα βρώμικα, διεστραμμένα χέρια τοςυ επάνω σε αδύναμους ανθρώπους. Το ξέρω πως ο κόσμος δεν αλλάζει, ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ, όμως, φτάνει να μην αδιαφορούμε.

Ποτέ δεν πρόκειται να ξεπεράσω
τα όσα υπέστην και υπόκειμαι μεσα στη φυλακή.

Γκουλιώνη Κατερίνα

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

Ποινικοποίηση της κουκουλας.

Με 2-10 χρόνια επιπλέον ποινής θα χρεώνονται όσοι συλλαμβάνονται σε επεισόδια αποκρύπτοντας τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους, προωθεί η κυβέρνηση, εξαγγέλλοντας ποινικοποίηση της κουκούλας. Έντονες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης και για την ανακίνηση θέματος ασύλου. Αποζημίωση για τις καταστροφές ζητούν οι έμποροι. Ασφαλής χώρα η Ελλάδα, λέει τώρα το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Πρόσθετα μέτρα κατά της χρήσης κουκούλας και απόκρυψης των χαρακτηριστικών προανήγγειλε ο υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Δένδιας μετά τη συνεδρίαση της κυβερνητικής επιτροπής, την Τρίτη. Ανακοίνωσε επίσης τη μείωση της προσωρινής κράτησης, με σκοπό την αποσυμφόρηση των φυλακών.

Στην Κυβερνητική Επιτροπή, που συνεδρίασε υπό την προεδρία του πρωθυπουργού, συζητήθηκαν το σωφρονιστικό σύστημα και μέτρα για την προστασία της κοινωνικής ειρήνης.

Μετά τη συνεδρίαση ο κ. Δένδιας ανέφερε χαρακτηριστικά: «Προβλέπουμε σε σειρά από διατάξεις σαν ιδιαίτερα επιβαρυντική περίπτωση την χρήση της κουκούλας, την απόκρυψη των χαρακτηριστικών».

Και συμπλήρωσε: «Ο Έλληνας πολίτης δεν κρύβει τα χαρακτηριστικά του και δεν φοβάται να δείξει το πρόσωπό του, ιδίως όταν διαμαρτύρεται».

Tα μέτρα δεν έχουν ακόμη εξειδικευθεί, αλλά όπως σημείωσε ο κ. Δένδιας, σχετικά με την «ποινικοποίηση» της κουκούλας, όσοι συλλαμβάνονται να διαπράτουν τα αδικήματα της φθοράς ξένης περιουσίας της σωματικής ή θανατηφόρου βλάβης, της διατάραξης κοινωνικής ειρήνης και καλύπτουν τα πρόσωπά τους με κουκούλες, ή άλλα αντικείμενα ή αλλοιώνουν το πρόσωπό τους θα επιβαρύνονται με επιπλέον ποινές οι οποίες θα κυμαίνονται από 2-10 χρόνια. Κοινώς, δεν θα θεωρείται αυτοτελές έγκλημα.

Όσον αφορούν το σωφρονιστικό σύστημα είναι εκείνα που έχουν ήδη εξαγγελθεί.



Πηγή in.gr

NO BORDER Λέσβος 2009

Η καταστολή δεν έχει θέση στο δικό μας πλοίο...

Η Λέσβος αποτελεί τα τελευταία χρόνια κεντρική πύλη εισόδου χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών που θέλουν να έρθουν στην Ευρώπη. Στοιβάζονται σε μικρές πλαστικές βάρκες προσπαθώντας να περάσουν το υδάτινο σύνορο Τουρκίας - Ελλάδας. Κάποιοι δεν τα καταφέρνουν ποτέ. Τα τελευταία 20 χρόνια τουλάχιστον 1.100 μετανάστες και πρόσφυγες έχασαν τη ζωή τους στο Αιγαίο.

Το ελληνικό λιμενικό με τις πρακτικές «αποτροπής εισόδου» που εφαρμόζει παραβιάζει τα δικαιώματα των προσφύγων και θέτει σε κίνδυνο τη ζωή τους. Ταυτόχρονα η δράση του ενισχύεται από τη Frontex. Το πρώτο πλοίο στα πλαίσια της Frontex ανέλαβε δράση στο νησί τον Ιούλιο του 2008. Προσφάτως αξιωματικοί της Frontex ξεκίνησαν συνεντεύξεις / ανακρίσεις σε πρόσφυγες και μετανάστες που κρατούνται στην Παγανή Λέσβου.

Στην Παγανή (2 χλμ. έξω από τη Μυτιλήνη, την πρωτεύουσα του νησιού) βρίσκεται το κέντρο κράτησης, στο οποίο οδηγούνται οι μετανάστες και πρόσφυγες μόλις φτάσουν στη Λέσβο. Εκεί παραμένουν έγκλειστοι για εβδομάδες ή μήνες. Είναι μια φυλακή, όπου καταπατούνται θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Το κτίριο είναι ακατάλληλο για ανθρώπους, χωρίς στοιχειώδεις υποδομές, ενώ δεν τους παρέχονται δυνατότητα επικοινωνίας, πληροφόρηση και προαϋλισμός.

Αφού καταχωρηθούν στο σύστημα Eurodac, αφήνονται ελεύθεροι με ένα χαρτί διοικητικής απέλασης που τους υποχρεώνει να εγκαταλείψουν τη χώρα μέσα σε ένα μήνα. Κάποιοι απ’ αυτούς καταθέτουν αίτημα ασύλου, εμπλέκονται σε χαοτικές γραφειο-κρατικές διαδικασίες, βιώνουν την κρατική βία (2 νεκροί στο τμήμα αλλοδαπών της Αθήνας τους τελευταίους μήνες), ενώ μόνο το 0,60% αυτών των αιτημάτων εγκρίνεται.

Γι’ αυτούς που θα επιλέξουν να μείνουν στην Ελλάδα, η εύρεση εργασίας υπόκειται σε ποικίλους εξαναγκασμούς, ακραία ωράρια, απάνθρωπες συνθήκες και εξευτελιστικές αμοιβές. Λόγω επισφαλούς θέσης δεν τους δίνεται η δυνατότητα συλλογικών διεκδική-σεων για καλύτερες συνθήκες εργασίας. Ένα παράδειγμα είναι η πρόσφατη απόπειρα δολοφονίας αλλοδαπής συνδικαλίστριας με βιτριόλι στην Αθήνα.

Αυτοί που προσπαθούν να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς την υπόλοιπη Ευρώπη -συνήθως μέσω Ιταλίας- στοιβάζονται στα δυτικά λιμάνια, όπως η Πάτρα. Εκεί η καταστολή από το λιμενικό είναι ένα καθημερινό φαινόμενο, όπως και οι θάνατοι μέσα στις κρύπτες των φορτηγών κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Όσοι καταφέρουν να προχωρήσουν επιστρέφονται πίσω στην Ελλάδα σύμφωνα με τη Συνθήκη του Δουβλίνου ΙΙ.

Από τη Συνθήκη του Σενγκεν μέχρι αυτήν του Δουβλίνου, από το Σύμφωνο Μετανάστευσης μέχρι τη Ντιρεκτίβα του Αίσχους, από τη Frontex μέχρι την ΙΟΜ, από τα κέντρα κράτησης μέχρι τις απελάσεις και τις πρακτικές αποτροπής και από τα σύνορα μέχρι τις μητροπόλεις η Ευρώπη αποδεικνύει ότι αντιμετωπίζει τα φαινόμενα της προσφυγιάς και της μετανάστευσης σαν προβλήματα καταστολής και συνοριοφύλαξης.

Εδώ, στη Λέσβο, όπου αποτυπώνεται καθαρά το καθεστώς ελέγχου των ευρωπαϊκών συνόρων, εδώ σας καλούμε, 25-31 Αυγού-στου 2009, να αποκτήσουμε από κοινού την εμπειρία της συνοριογραμμής, να συζητήσουμε, να συντονιστούμε, να αγωνιστούμε:

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΝΕΟ-ΕΠΕΚΤΑΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΗΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗ ΒΑΝΑΥΣΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

ΟΧΙ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ

ΑΝΟΙΧΤΟΙ ΧΩΡΟΙ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ

ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ


Συντονιστικό Νο Βorder Λέσβος 2009

Παρασκευή 13 Μαρτίου 2009

Αλληλεγγύη στην απεργία των συμβασιούχων του ΥΠΠΟ


Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Την τελευταία εβδομάδα σε όλη την Ελλάδα όπως και στη Μυτιλήνη οι συμβασιούχοι του Υπουργείου Πολιτισμού έχουν ξεκινήσει έναν αγώνα ενάντια στο προεδρικό διάταγμα Παυλόπουλου και συγκεκριμένα στη “γνωμοδότηση Κλαδιά”. Το εν λόγω διάταγμα, που είχε ψηφιστεί πριν τρία χρόνια, ενεργοποιείται αιφνιδιαστικά και εν μέσω οικονομικής κρίσης πετάει στο δρόμο χιλιάδες συμβασιούχους του ΥΠ.ΠΟ (εργάτες, συντηρητές, αρχαιολόγους) που έχουν υπερβεί τους 24 μήνες προϋπηρεσίας.

Από την Τετάρτη 11/3, οι εργαζόμενοι έχουν ξεκινήσει απεργία διαρκείας, έχουν οργανώσει πορείες, αποκλεισμούς εφορειών, δρόμων και παρεμβάσεις σε δημόσιες υπηρεσίες. Ενάντια στην κρατική εργοδοσία που προωθεί το ρουσφέτι εν όψη του ΕΣΠΑ, αντιστέκονται και οργανώνονται.

Σε μια εποχή που η εργασιακή ανασφάλεια, η ελαστική και “μαύρη” εργασία, τα stage, το καθεστώς εργολαβίας και υπενοικίασης εργαζομένων αποτελούν τον κανόνα, ο αγώνας του κάθε εργαζόμενου είναι και δικός μας. Δεν αντιλαμβανόμαστε τους διάφορους αγώνες ως διαχωρισμένους μεταξύ τους. Όπως ο αγώνας της Κ. Κούνεβα και των καθαριστριών, των σκουπιδιάρηδων, των μεταλλεργατών, των δασκάλων, των φοιτητών και των μαθητών και τόσων άλλων, έτσι κι αυτός μας αφορά.

Αντίθετα με τον καιροσκοπισμό και τα μικροπολιτικά συμφέροντα των εργατοπατέρων θεωρούμε πως η αλλ ηλεγγύη μας δεν μπορεί να μένει σε κείμενα. Η αλληλεγγύη πρέπει να φαίνεται στο δρόμο, εκεί που δημιουργούμε άμεσες σχέσεις, εκεί που δίνονται οι πραγματικές μάχες.

Για μας η παρούσα κατάσταση των μισθών, των επιδομάτων, των εργασιακών συνθηκών και των ωρών εργασίας είναι αποτέλεσμα της παρούσας κατάστασης του ταξικού πολέμου. Το να ξεσηκωθούμε για τα δικά μας συμφέροντα σε αυτόν τον αγώνα, αποτελεί την αφετηρία της υπονόμευσης του καπιταλισμού.

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

ΔΕΝ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ
ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΝΑ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΙΣ ΑΓΡΙΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ

Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

για την επίθεση στο Στέκι Μεταναστών



Κολλήθηκε στη Μυτιλήνη δυο μέρες μετά την επίθεση με χειροβομβίδα στο Στέκι Μεταναστών που βρίσκεται στην οδό Τσαμαδού στα Εξάρχεια.

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009

ΕΙΔΙΚΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ ΕΝΩ ΚΛΕΒΕΙ ΡΙΦΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΤΟΝ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΕ.

Στις 25-2-09 ο ειδικός φρουρός Νίκος Ξυπολιτάκης της εξωτερικής φρουράς των φυλακών Χανίων, με πρόσχημα το κυνήγι, κλέβει ρίφια κοντά στη Σούγια. Γίνεται αντιληπτός από τον διερχόμενο κτηνοτρόφο Ευτύχη Ζαμπιάκη τον οποίο εκτελεί εν ψυχρώ, ρίχνοντας του επιπλέον και χαριστική βολή στο κεφάλι, μόνο
και μόνο για να μην χαλάσει η καριέρα του σαν φύλακα του νόμου και της τάξης με την αποκάλυψη της ζωοκλοπής.
Στη συνέχεια, μέχρι να φτάσει στο αυτοκίνητο του για να το σκάσει, αποπειράται να σκοτώσει όποιον περνά και τον βλέπει για να μην υπάρχουν μάρτυρες.
Πυροβολεί 5 φορές χωρίς να πετύχει τον Γ. Φαλαγγάρη, ο οποίος γλιτώνει κάνοντας ελιγμούς και επιταχύνοντας με το ταξί που οδηγούσε.
Πιο πέρα τραυματίζει στον ώμο και στο κεφάλι τον Μ. Πυροβολάκη, που γλιτώνει οδηγώντας αιμόφυρτος.
Τώρα πάνε να βγάλουνε το δολοφόνο τρελό.
Πριν 9 μήνες όμως που διορίστηκε, πέρασε με επιτυχία τα ψυχομετρικά τεστ και ποτέ δεν είχε δείξει σημάδια διαταραχής. Πρόκειται για ψυχρό εκτελεστή που δεν αφήνει μάρτυρες, σύμφωνα με τις καλύτερες παραδόσεις της μαφίας. Αν είχε σκοτώσει με τη μία το Γ. Φαλαγκάρη θα είχε το χρόνο να φύγει χωρίς να τον δει άλλος και σήμερα θα έκοβε βόλτες ένοπλος στην πόλη γύρω από τη φυλακή. Γι' αυτό και η πρώτη του κουβέντα στη σύλληψη του ήταν: “Μου γλίτωσε ο καργιόλης ο ταξιτζής”.

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΦΥΛΑΞΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΕΣ;

Ειδικός φρουρός δολοφόνησε τον Ευτύχη Ζαμπιάκη.
Ειδικός φρουρός δολοφόνησε το Δεκέμβρη τον δεκαπεντάχρονο Αλέξη Γρηγορόπουλο.
Ειδικός φρουρός, με σύνεργο μπάτσο, δολοφόνησε τον δεκαεπτάχρονο Ηρακλή Μαραγκάκη κοντά στα Ανώγεια.
Ο κατάλογος των ένστολων που σκοτώνουν είτε εντός είτε εκτός υπηρεσίας δεν έχει τελειωμό.
Δεν τους φτάνανε 50.000 μπάτσοι, πήρανε και 5.000 που ανάμεσα τους αφθονούν οι φασίστες και τα κωλόπαιδα, και τους κάνανε ειδικούς φρουρούς. Τους δώσανε μία στολή να καμαρώνουνε, ένα όπλο να σκοτώνουνε, τους ξεσηκώσανε τα μυαλά και τους εξαπολύσανε σε χωριά και πολιτείες.
Καθόλου παράξενο που σκοτώνουν. Γι 'αυτό τους οπλίσανε, γι 'αυτό τους εκπαιδεύσανε, γι 'αυτό τους προορίζουν: για να φυλάξουν με τα όπλα τους τον πλούτο των λίγων, από την εξέγερση των πολλών που έρχεται. Που ξέρουν ότι έρχεται, γιατί το ποτήρι όσο πάει και ξεχειλίζει.
Καθόλου παράξενο που, όταν σκοτώνουν με δική τους πρωτοβουλία, τους χαϊδεύουν. Όποιος θέλει δαγκανιάρικο σκυλί, άμα δαγκάσει δεν το δέρνει.

ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΑ

Πολλά ακούγονται, λιγότερο ή περισσότερο διασταυρωμένα. Ας τα πούμε λοιπόν ανοιχτά, δημόσια.
• Αληθεύει πως, κατά τη σύλληψη του δολοφόνου, βρέθηκαν τα ρίφια που είχε κλέψει; Αν ναι, γιατί δεν ανακοινώθηκε;
• Αληθεύει πως τρεις μήνες πριν, σε μπλόκο στα Κεραμειά, πιάστηκε ο ίδιος γυρνώντας από κυνήγι με σκοτωμένα ρίφια; Αν ναι, ποιοι κουκούλωσαν την υπόθεση;
• Αληθεύει πως, πριν προσληφθεί, είχε κατηγορηθεί για βαριές σωματικές βλάβες και “καθάρισε” με επέμβαση τοπικού πολιτικού;
• Αληθεύει πως ο ίδιος πολιτικός τον διόρισε ειδικό φρουρό; Αν ναι, ποιος είναι αυτός ο πολιτικός; Μήπως αυτός που νιαουρίζει στα κεραμίδια;

ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΠΟ ΟΡΓΑΝΑ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΔΕ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ
ΟΣΟ Η ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΑΣ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΠΑΡΕΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΑΦΕΝΕΙΑ.
ΟΣΟ ΟΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΩΝΕΣ ΔΕ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΙΑ ΦΩΝΗ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΟΡΑΣ
ΠΕΜΠΤΗ 5 ΜΑΡΤΗ 7μμ
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΡΟΖΑ ΝΕΡΑ

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

Εξεγερμένα - Τεύχος 3



ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΣΕ PDF
Όταν τα βάζουν με κάποιους προλετάριους τα βάζουν και με εμένα

Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορεί στη Μυτιλήνη ένα κείμενο από κάποια “εκβιαζόμενη” η οποία ζητά την αλληλελεγγύη μας. Ένα κείμενο που όταν το διαβάζεις αντιλαμβάνεσαι ότι γράφτηκε από κάποια μικροαστή “διανοούμενη” η οποία μέσα στην “αριστερή” της παραζάλη δείχνει με τα λεγόμενα της πόσο εκτός της κοινωνίας βρίσκεται.
Το εν λόγω κείμενο λοιπόν μας πληροφορεί πως όποιος δεν έχει σταθερή δουλειά αλλά αναζητά ένα μεροκάματο είναι τυχοδιώκτης. Το ίδιο λοιπόν μπορούμε να υποθέσουμε για τους χιλιάδες μετανάστες (Αλβανούς, Αφγανούς, Πακιστανούς κ.α.) που μεταφέρονται από μέρος σε μέρος και από δουλειά σε δουλειά; Είναι και αυτοί τυχοδιώκτες; Προφανώς η απάντηση της “εκβιαζόμενης” είναι ναι. Αλλά τι άλλο μπορεί να περιμένει κανείς από στελέχη που εν μέσω οικονομικής κρίσης η “εναλλακτική” λύση που μας προτείνουν είναι να φτιάχνουμε τα σπίτια μας από στάχια και σκατά; Από ανθρώπους που μέσα από τις “μη κυβερνητικές” τους οργανώσεις μας προτρέπουν να δουλέψουμε εθελοντικά λες και δεν έχουν ακούσει ότι όταν τριγύρω σου γυρίζουνε τα δις είναι μαλακία να είσαι εθελοντής. Ο λόγος τους δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικός από το λόγο του εργοδότη. Πως γίνεται να καταλάβουν πως πέρα από το μικρόκοσμό τους υπάρχουν και άνθρωποι που προσπαθούν να επιβιώσουν; Συμπεραίνουμε λοιπόν πως πλέον κάποιοι μικροαστοί παίρνουν θέση. Τη θέση του κεφαλαίου.
Ένα άλλο συμπέρασμα του κειμένου είναι πως όποιος διεκδικεί τα δεδουλευμένα του είναι εκβιαστής και γκεμπελίσκος. Καθόλου παράξενη λογική για ξεπουλημένους ανθρώπους. Για ανθρώπους που για χρόνια είναι η ουρά των εργατοπατέρων και που σε κάθε αληθινό ξέσπασμα (χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Δεκέμβρης) είναι απόντες. Θα έπρεπε δηλαδή να σκύψουν το κεφάλι και να πουν «δεν πειράζει θα πληρωθούμε από την επόμενη δουλειά»; Όμως ατυχήσατε. Πλέον οι προλετάριοι σήκωσαν κεφάλι και ούτε επιθέσεις με βιτριόλι ούτε κείμενα τέτοιου είδους μας σταματάνε. Η σύγχρονη εργατική τάξη δεν κάθεται στα γραφεία της και λασπολογεί. Η σύγχρονη εργατική τάξη είναι στο δρόμο.
Για να τελειώνουμε. Επειδή εγώ προσωπικά θεωρώ τον εαυτό μου αλληλέγγυο με τους εργαζόμενους και τους ανέργους παίρνω ΞΕΚΑΘΑΡΗ θέση. Η αλληλεγγύη μου πάει σε αυτούς και όχι στους τοπικούς άρχοντες, τα αφεντικά και τις ουρές τους.

Ένας (εκνευρισμένος) προλετάριος

Υ.Γ. Δεν ξέρω αν ζείτε ακόμα στις ιστορίες των προγόνων σας. Πάντως εμείς που ζούμε τις σύγχρονες εξεγέρσεις δεν σας είδαμε πουθενά με κανένα όπλο στο χέρι. Εδώ που τα λέμε και μόνο η παρουσία σας θα μας εξέπληττε.

Υ.Γ.2 Για το κείμενο αυτό υπεύθυνος είναι αποκλειστικά και μόνο ο συντάκτης του.