Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΣΤΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ

Κράτος και κεφάλαιο, με αφορμή την «οικονομική» κρίση, έχουν βαλθεί να κάνουν ακόμα πιο έντονη την κατά μέτωπο επίθεση στην κοινωνία με ριζικές περικοπές στους τομείς της εργασίας, του ασφαλιστικού, της υγείας και της εκπαίδευσης. Στο πλαίσιο των αναμενόμενων κοινωνικών εκρήξεων οι κεφαλαιοκράτες οχυρώνονται ποικιλοτρόπως θωρακίζοντας το σύστημα, τροποποιώντας θεμελιώδεις νόμους (τρομονόμοι που θίγουν τις πολιτικές πεποιθήσεις μέχρι και την πρόθεση αντίστασης ή οργάνωσης διαδηλώσεων) και εντείνοντας την επιτήρηση και την καταστολή.

Στη Μυτιλήνη, την Τετάρτη έγινε διατμηματική συνέλευση των φοιτητών και αποφασίστηκε παράσταση διαμαρτυρίας την επομένη, διότι έχει υποβαθμιστεί η λέσχη φαγητού, αφού η 2η που βρισκόταν στην πόλη έκλεισε, ενώ παράλληλα το αντίτιμο που δίνουν οι εργαζόμενοι του Πανεπιστημίου για το φαγητό, έχει αυξηθεί, φυσικά η 2η μερίδα αλλά και το πρωινό κόπηκαν. Επιπλέον, δεν υπάρχουν εστίες, πολλά παιδιά έχουν διωχτεί από τα ελάχιστα δωμάτια που παρέχονται δωρεάν για τους φοιτητές και έχει κοπεί το επίδομα στέγασης που τους δόθηκε πέρσι. Άλλωστε φέτος έγινε 30% μείωση του κρατικού προϋπολογισμού για το πανεπιστήμιο Αιγαίου.

Την Πέμπτη, έγινε η παράσταση διαμαρτυρίας και αποφασίστηκε από πρωτοβουλία φοιτητών χωρίς αποφάσεις συλλόγων, να καταληφθεί το κτίριο της διοίκησης λόγω των παραπάνω και εις ένδειξη αλληλεγγύης σε αυτούς που συμμετέχουν στην αντισύνοδο ενάντια στη σύνοδο των Πρυτάνεων που γίνεται στο Ρέθυμνο.

Η κατάληψη του κτιρίου έστω και για λίγες μέρες συμβολικά, αποτελεί για μας, μια ακόμα εστίας αντίστασης και συνάντησης με σκοπό να αποτελέσει ένα έναυσμα για να δράσουμε συλλογικά ενάντια στις λογικές της εξατομίκευσης.

Να αντιμετωπίσουμε μαζί το στεγαστικό
Να αντιμετωπίσουμε μαζί το επισιτιστικό
Να μην επιτρέψουμε την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων, τη διαχείρισή τους από manager και την επιβολή διδάκτρων σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο που γράφει ότι τα πανεπιστήμια θα είναι αυτοχρηματοδοτούμενα και θα πρέπει να βρίσκουν χορηγούς. Ενάντια στον ανταγωνισμό που προσπαθούν να σπείρουν μεταξύ των φοιτητών προκειμένου να αποκτήσουν μια κάρτα που ανάλογα με τους πόντους που θα μαζεύονται σε αυτήν θα έχουν κ την αντίστοιχη επαγγελματική αποκατάσταση, και ένα κουπόνι που ανάλογα πάλι με τους πόντους, θα τους εξασφαλίζει δωρεάν σίτιση και στέγαση. Δηλαδή τις αυτονόητες παροχές.

Δε θέλουμε να δουλεύουμε στη μαύρη εργασία προκειμένου να σπουδάζουμε.

ΔΩΡΕΑΝ ΣΙΤΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΕΓΑΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας σε αυτούς που πραγματοποιούν αντισύνοδο ενάντια στη σύνοδο των πρυτάνεων στο Ρέθυμνο. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους αγροτικούς ιατρούς Λέσβου που δουλεύουν 24 ώρες την ημέρα, και δεν τους αφήνουν να παίρνουν ρεπό, φτάνοντας στο σημείο κάποιοι από αυτούς που το πήρανε, ενώ το δικαιούνται, να περνάνε από πειθαρχικό.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ, ΑΝΕΡΓΟΥΣ, ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΜΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12:00 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ.

Οι αγώνες μας πρέπει να είναι κοινοί, και να μη διαχωριζόμαστε ανάλογα με τους εργασιακούς κλάδους, τον φοιτητικό τομέα, τον μαθητικό, το εργασιακό.

Μακριά από μικροπολιτικά συμφέροντα, και ιδεολογικές αγκυλώσεις , μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και οριζόντιες συνελεύσεις, να ακολουθήσουμε το παράδειγμα των κινητοποιήσεων στη Γαλλία όπου εργαζόμενοι, φοιτητές, μαθητές, άνεργοι οργισμένοι, κατεβαίνουν στους δρόμους, απεργούν, μπλοκάρουν εργοστάσια, σχολές, σχολεία και , συγκρούονται με τις δυνάμεις καταστολής, επιτίθενται σε καπιταλιστικά σύμβολα, και οργανώνουν από τα κάτω τους αγώνες τους, όλοι μαζί, χωρίς διαχωρισμούς!!

Η κρίση που διανύουμε δεν είναι οικονομική. Είναι μία κρίση συστημική. Η κρίση αυτή δεν ήρθε από το πουθενά, είναι αποτέλεσμα και γέννημα του ίδιου του συστήματος. Ο πλούτος που παράχθηκε και παράγεται από τον κόσμο της εργασίας δεν χάθηκε σε μια νύχτα, όπως προσπαθούν να μας πείσουν, αντίθετα συνεχίζει να συσσωρεύεται στα χέρια των λίγων. Μέσα από το διαχωρισμό (κοινωνικό, ταξικό, φυλετικό), την εθνική ενότητα και την ενίσχυση του αισθήματος της ασφάλειας απ’ τα οποία ξεχειλίζει η «επιχείρηση κρίση» δε γεμίζουν μόνο οι τρύπες του ελλείμματος αλλά συντονίζεται και ισχυροποιείται μια κοινωνική και πολιτική επίθεση.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΦΟΙΤΗΤΡΙΩΝ/ΤΩΝ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ ΔΩΡΕΑΝ ΣΙΤΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΕΓΑΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Κάλεσμα αγροτικών γιατρών σε στάση εργασίας την Τετάρτη 20/10/10

ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ
ΟΙ ΑΓΡΟΤΙΚΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΤΩΝ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Μέσα στα πλαίσια των γενικότερων εκμεταλλευτικών συνθηκών εργασίας και του εργασιακού μεσαίωνα που βιώνουμε ειδικά τα τελευταία χρονιά εξαιτίας της λεγόμενης «οικονομικής κρίσης» εντάσσεται και το εργασιακό καθεστώς των αγροτικών ιατρών.

Στο σύντομο χρονικό διάστημα της θητείας μας ερχόμαστε αντιμέτωποι με την ήδη υποβαθμισμένη παροχή υγείας στις επαρχιακές πόλεις και χωριά και καλούμαστε να καλύψουμε τα κενά στην παροχή ιατρικών υπηρεσιών που αφήνουν οι αρμόδιοι φορείς. Υποχρεούμαστε παράνομα να δουλεύουμε 68 ώρες τη βδομάδα αφού εφημερεύουμε 7 στην καλύτερη περίπτωση ημέρες του μήνα πέρα από το καθημερινό ωράριο.

Ακόμα χειρότερα,οι αγροτικοί γιατροί των Περιφερειακών Ιατρείων και κυρίως των αγόνων ιατρείων υποχρεωνόμαστε να δουλεύουμε 24 ώρες την ημέρα για όλες τις καθημερινές εξαιτίας της λεγόμενης 24ωρης ετοιμότητας, αφού το Κέντρο Υγείας αδυνατεί να καλύψει τα χωριά (ελλείψεις σε ασθενοφόρα και προσωπικό) φτάνουμε δηλαδή τις 144! ώρες τη βδομάδα για τις οποίες λαμβάνουμε ένα εισόδημα των 350 ευρώ το μήνα μετά τις πρόσφατες περικοπές, ενώ μας απειλούν με συνέπειες αν απουσιάσουμε από το χωριό καθημερινή.

Σʼ αυτές τις σκληρές συνθήκες εργασίας και ενώ καταπατούν τον εργασιακό νόμο για τις 48 ώρες τη βδομάδα, έρχονται να μας πουν ότι δεν δικαιούμαστε τα ρεπό, δηλ. τις ημέρες της αντισταθμιστικής ανάπαυσης μετά από 24ωρη εργασία,όπως έστω και τυπικά δικαιούνται οι δημόσιοι υπάλληλοι άλλα και όλοι οι άλλοι γιατροί. Το γεγονός αυτό είναι όχι μόνο παράνομο, αλλά καθιστά επικίνδυνη την εργασία του γιατρού τόσο για τον ίδιο όσο και για τους ασθενείς, λόγω του εξοντωτικού ωραρίου. Τελικά δηλαδή,ο αναγκαίος για την υγεία του κόσμου στα χωριά θεσμός του αγροτικού γιατρού στρατιωτικοποιείται εφόσον δεν υπάρχουν ωράρια και εργασιακά δικαιώματα.

Όψη του ίδιου νομίσματος αποτελεί η κατάσταση των Κέντρων Υγείας που αδυνατούν να καλύψουν τις ανάγκες των χωριών λόγω της υποστελεχωσης τους και των ελλείψεων σε υλικοτεχνική υποδομή. Αυτές μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν:

Δεν υπάρχει προσωπικό οδηγών ασθενοφόρων με αποτέλεσμα πολλές μέρες σε όλα τα Κέντρα Υγείας να μην υπάρχουν ασθενοφόρα. αυτό φανερώνει την προκλητική αδιαφορία των διοικητικών αρχών και τελικά πόση σημασία δίνει το κράτος στην ανθρώπινη ζωή εφόσον με τις ελλείψεις αυτές την θέτει σε άμεσο κίνδυνο. Δεν υπάρχει νοσηλευτικό προσωπικό το Σαββατοκύριακο και όλα τα βράδια των καθημερινών.
Σε κάποια Κέντρα Υγείας δεν υπάρχουν αρκετοί ειδικευμένοι γιατροί (Γενικοί Γιατροί, Παιδίατροι) με αποτέλεσμα πολλές μέρες του μήνα η πρωτοβάθμια φροντίδα περίθαλψης ουσιαστικά να στηρίζεται μόνο στους ανειδίκευτους αγροτικούς,ενάντια σε κάθε νομική διάταξη και ιατρική δεοντολογία.

Υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε εξοπλισμό, φάρμακα, βασικές εξετάσεις και αναλώσιμα υλικά. Πέραν όλων αυτών συζητείται τελευταία και ήδη ξεκινά να εφαρμόζεται στο Κέντρα Υγείας Καλλονής το χαράτσι των 3ευρω για κάθε επίσκεψη, εξέταση ακόμη και απλή συνταγογράφηση στο Κέντρα Υγείας όπως γίνεται στα Γενικά Νοσοκομεία της χώρας. Δηλαδή αυτή την ήδη υποβαθμισμένη ιατρική περίθαλψη που οι κάτοικοι πληρώνουν ακριβά μέσω της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών θα την επιβαρύνονται με άλλα 3ευρω την επίσκεψη. Το καθεστώς βαραίνει κυρίως τους ανασφάλιστους (μετανάστες, άνεργους, κλπ) που δεν θα τους καλύπτει κάποιο ταμείο.

Και ενώ διαπιστώνουμε τις σημαντικές ελλείψεις των Κέντρων Υγείας, έρχονται και οι καινούργιες ρυθμίσεις του Καλλικράτη που, στα πλαίσια της ενοποίησης των δήμων, απειλούν και την παροχή φροντίδας υγείας στην περιφέρεια. Δηλαδή, τα Κέντρα Υγείας, ουσιαστικά, απειλούνται με κλείσιμο. Το παζλ των εξοντωτικών συνθηκών εργασίας μας και της κατάστασης της υγείας, έρχεται να συμπληρώσει ο νέος νόμος που προκλητικά αναφέρεται ως «αναβάθμιση του ΕΣΥ». Ο νόμος αυτός καθιερώνει την 24ωρη λειτουργία των νοσοκομείων μέσω των απογευματινών ιατρείων και περικόπτει την κρατική επιχορήγηση στον τομέα της υγείας, αφήνοντας τον έρμαιο στα ιδιωτικά συμφέροντα. Αλλάζει τα δεδομένα στο χρόνο εργασίας, αφού για να καλύψουν οι εργαζόμενοι τις 24 ώρες λειτουργίας του νοσοκομείου, θα αναγκαστούν να δουλεύουν άλλοτε πρωί, άλλοτε βράδυ, με συνέπεια την ελαστικοποίηση του ωραρίου τους. Αντί δηλαδή να χτυπηθούν τα συμφέροντα αυτών που ήδη λυμαίνονται το χώρο των νοσοκομείων (προμηθευτές κλπ), χτυπούν τη δημόσια δωρεάν υγεία και τα δικαιώματα των εργαζομένων στο χώρο.

Συνεπεία όλων αυτών σας ενημερώνουμε:

-ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΑ ΡΕΠΟ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ, ΕΦΟΣΟΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΙ ΖΩΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΝΑΓΚΗ.

Δεν πρόκειται να υποκύψουμε στις τελευταίες παράνομες κινήσεις πανικού και τρομοκρατίας των διοικήσεων.

-ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 48 ΩΡΕΣ ΤΗ ΒΔΟΜΑΔΑ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΡΕΠΟ.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

-ΝΑ ΚΑΛΥΦΘΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΒΑΡΔΙΕΣ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΩΝ ΜΕ ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΑ

-ΝΑ ΕΞΟΠΛΙΣΤΟΥΝ ΤΑ Κ.Υ ΜΕ ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΕΛΕΧΩΘΟΥΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΕ ΤΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

-ΝΑ ΜΗΝ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ Η ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ 3ΕΥΡΩ ΣΑΝ ΑΝΤΙΤΙΜΟ ΕΞΕΤΑΣΗΣ Η
ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗΣ

-ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ «ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΕΣΥ»

-ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΚΠΤΩΣΗ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΣΕ:

-ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΑΥΤΩΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΡΜΟΔΙΑ ΑΡΧΗ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗΣ ΤΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗΣ,ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΜΕ

-ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 20/10

-ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ

http://agrolesvos2010.wordpress.com

Κείμενο πρωτοβουλίας αγροτικών λέσβου

ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ ΑΠΟ… 2,99 ΕΥΡΩ

Το τελευταίο διάστημα, με αφορμή και πρόφαση την οικονομική κρίση, ακολουθείται στο χώρο της υγείας, όπως και συνολικά στο χώρο της εργασίας και αλλού, μια ριζική αναδιάρθρωση. Η αλλαγή προς το χειρότερο των εργασιακών συνθηκών, τα εξοντωτικά ωράρια, η καταπάτηση των εργασιακών κεκτημένων, η σταδιακή κατάργηση των κοινωνικών παροχών και υπηρεσιών, έχουν γίνει μια καθημερινότητα για όλους μας.

Τα πράγματα είναι απλά για τις διοικήσεις: το ΕΣΥ θα λειτουργεί με όσο το δυνατόν λιγότερους εργαζομένους, που θα λαμβάνουν όσο το δυνατόν μικρότερες αποδοχές και θα εργάζονται όσο το δυνατόν περισσότερες ώρες. Την ίδια στιγμή, η παροχή υγείας θα είναι όσο το δυνατόν κατώτερης ποιότητας και μάλιστα πλέον με αντίτιμο.

Και αυτά είναι μόνο η αντανάκλαση της αναδιάρθρωσης στην υγεία. Η κοινωνική συνοχή πλέον εναπόκειται όλο και περισσότερο στους κατασταλτικούς μηχανισμούς, είτε με τη μορφή άμεσης βίας σε κάθε περίπτωση που εργαζόμενοι διεκδικούν τα αυτονόητα, είτε με τη μορφή καταγγελιών, εκβιασμών με το φόβητρο της ανεργίας, απολύσεων κτλ.

Συγκεκριμένα στη Λέσβο, ενημερωθήκαμε ότι όλοι οι ασθενείς που εισέρχονται στα Κέντρα Υγείας, είτε για συνταγογράφηση, είτε για εξέταση από γιατρό, θα πρέπει να πληρώνουν είσοδο τριών ευρώ! Επίσης υπάρχει αναλυτικός τιμοκατάλογος, για όσες εξετάσεις γίνονται (εξετάσεις αίματος, ακτινογραφίες κτλ) και τις οποίες θα πρέπει να πληρώνει ο ασθενής επιπλέον. Το μέτρο πρόκειται να ισχύσει άμεσα στο Κέντρο Υγείας της Καλλονής και σειρά παίρνουν και τα υπόλοιπα Κέντρα Υγείας του νησιού και της χώρας.

Θεωρητικά, τα έξοδα αυτά θα καλύπτονται από το ταμείο, αν τα δικαιολογεί ο ασφαλιστικός φορέας του ασθενή. Αναρωτήθηκε όμως κανείς από αυτούς που βγάζουν τις αποφάσεις, τι θα γίνεται σε περίπτωση που δε δικαιολογούνται οι εξετάσεις από το ταμείο ή ο ασθενής είναι ανασφάλιστος; Με άλλα λόγια, αυτό που αποφάσισαν είναι πως ότι δεν είναι κερδοφόρο για το σύστημα, πετιέται έξω, ακόμα και αυτό αν είναι μια ανθρώπινη ζωή.

Δεν υπάρχει περίπτωση να δεχτούμε τη διαφορετική αντιμετώπιση των ασθενών, ανάλογα με την οικονομική και κοινωνική τους κατάσταση. Τον τελευταίο καιρό, η εύρεση εργασίας γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη και η ασφαλιστική κάλυψη αμφίβολη ακόμα και για τους εργαζομένους, καθώς τα ποσοστά της μαύρης εργασίας αυξάνονται, και ο καθένας μπορεί ανά πάσα στιγμή να βρεθεί σε αυτή τη θέση. Ειδικά σε μια περιοχή όπως η Λέσβος με πληθώρα ανασφάλιστων προσφύγων και μεταναστών -αλλά το ίδιο θεωρούμε ότι ισχύει και παντού- δεν είναι δυνατόν να επιτρέψουμε να συμβεί κάτι τέτοιο.

Δεν μπαίνουμε στη λογική του κέρδους, δε μας απασχολεί αν το ΕΣΥ έχει ζημία ή όχι, η δωρεάν παροχή υπηρεσιών υγείας προς όλους είναι αυτονόητη.

Δεν εθελοτυφλούμε ότι το ΕΣΥ φτιάχτηκε με γνώμονα την εξυπηρέτηση των αναγκών του κοινωνικού συνόλου, και γνωρίζουμε ότι δεν ήταν ποτέ πραγματικά δημόσιο ούτε πραγματικά δωρεάν. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας: Λειτουργούσαν και λειτουργούν γιατροί που έχουν δοσοληψίες με φαρμακευτικές εταιρίες για να προωθούν τα προϊόντα τους, χρεώνουν ιατρικές υπηρεσίες και πράξεις πέραν του μισθού τους λειτουργώντας ως ιδιώτες και πολλοί χρησιμοποιούν τις δομές του ΕΣΥ ως προθάλαμο για το ιδιωτικό τους ιατρείο, αναπτύσσοντας πελατειακές σχέσεις για τη μετέπειτα ή και παράλληλη σταδιοδρομία τους. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να επιτρέψουμε να διαλυθούν, όμως, και οι τελευταίες δομές που προσφέρουν -στοιχειώδη έστω- περίθαλψη χωρίς διακρίσεις.

Στα πλαίσια της αναδιάρθρωσης, προσπαθούν να εξαλείψουν και τα τελευταία υπολείμματα του κοινωνικού χαρακτήρα του συστήματος υγείας, προωθώντας τον ανταγωνισμό μεταξύ μας. Εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι να «φάμε» ο ένας τον άλλον, αλλά έχουμε σκοπό να παλέψουμε όλοι μαζί για να βελτιώσουμε τις συνθήκες εργασίας μας αλλά και συνολικά τις ζωές μας. Γιατί εκτός από το Ε.Σ.Υ., μας ενδιαφέρει και το συλλογικό Εμείς!

Την ίδια στιγμή, οι αγροτικοί γιατροί καλούμαστε να εργαζόμαστε για 32 ώρες συνεχόμενες και για 68 ώρες την εβδομάδα κατά μέσο όρο, ενάντια σε κάθε λογική, σε κάθε κατάκτηση των εργαζομένων και σε κάθε εργατικό νόμο. Έχοντας δηλώσει επανειλημμένα ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να δουλεύουμε κάτω από αυτές τις συνθήκες, ξεκινήσαμε όλοι μαζί να λαμβάνουμε τα ρεπό που δικαιούμαστε. Η διοίκηση απάντησε άμεσα, καλώντας έναν συνάδελφο σε απολογία για πειθαρχικό παράπτωμα.

Συγκεκριμένα, ο διευθυντής του Κέντρου Υγείας Καλλονής Βασίλης Κουμαρέλας κάλεσε τον συνάδελφο σε πειθαρχική δίωξη για αδικαιολόγητη απουσία από την εργασία του, ενώ αυτός το μόνο που έκανε ήταν να ασκήσει το αυτονόητο δικαίωμά του για ανάπαυση μετά από 24ωρη εργασία, δηλαδή μετά από εφημερία. Η κίνηση αυτή του διευθυντή, εκτός από παράτυπη και παράνομη, είναι και ανεύθυνη καθώς καθιστά τον αγροτικό ιατρό επικίνδυνο ως προς τους ασθενείς, αφού είναι ανθρωπίνως αδύνατον κάποιος να έχει σωστή κρίση και εγρήγορση μετά από 24 ώρες εργασίας, ειδικά όταν αυτή αφορά ανθρώπινες ζωές.

Για εμάς, αυτή η δίωξη δεν αφορά μόνο τον συγκεκριμένο συνάδελφο αλλά όλους τους αγροτικούς γιατρούς και συναδέλφους και δηλώνουμε απερίφραστα ότι θα συνεχίσουμε να παίρνουμε τα ρεπό μας χωρίς να κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω. Η 24ωρη ανάπαυση μετά από εφημερία είναι αναγκαία και καλύπτεται τόσο από την ελληνική νομοθεσία όσο και από την ευρωπαϊκή, καθώς και από την συλλογική σύμβαση εργασίας που έχει υπογράψει η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ).

Κλείνοντας, δεν πιστεύουμε ότι τα ζητήματα που θίγουμε αφορούν μόνο μία συγκεκριμένη «κάστα», αυτή των ιατρών. Αγωνιζόμαστε για τη βελτίωση των εργασιακών μας συνθηκών αλλά συγχρόνως αντιλαμβανόμαστε την προσπάθειά μας ως αντιπαράθεση με ένα σύστημα υγείας βασισμένο στο κέρδος, τον αποκλεισμό και το διαχωρισμό. Απέναντι στη στενή συντεχνιακή ή κλαδική περιχαράκωση, προτάσσουμε τον κοινό αγώνα εργαζομένων και χρηστών υπηρεσιών υγείας. Θέλουμε να μοιραστούμε το ενδιαφέρον και τον αγώνα μας με άλλους ανθρώπους και μαζί να προχωρήσουμε και να παλέψουμε για ζητήματα που αφορούν άμεσα τις ζωές όλων μας.



Πρωτοβουλία αγροτικών γιατρών Λέσβου
http://agrolesvos2010.wordpress.com

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

για τις φυλακές

ποιοι σαπίζουν, τελικά, στις φυλακές;
Πριν λίγες μέρες δικαστήριο της Μυτιλήνης καταδίκασε τη Μαριάνθη Πατσελή σε ισόβια κάθειρξη, για 12 γραμμάρια ηρωίνης. Η Μ. Πατσελή είναι εξαρτημένη χρήστρια και προσκόμισε στο δικαστήριο όλες τις ιατροδικαστικές γνωματεύσεις και βεβαιώσεις παρακολούθησης προγραμμάτων απεξάρτησης μέσα στις φυλακές. Παρόλα αυτά, ο εφέτης Σάββας Κυριακίδης, παρακάμπτοντας ακόμα και αποφάσεις προηγούμενων δικαστηρίων, δεν της το αναγνώρισε. Ασκώντας, έτσι, την απόλυτη εξουσία του, αποφάσισε να την κλείσει στη φυλακή για όλη της τη ζωή.
Ένα πρώτο ερώτημα, εύλογα, μας δημιουργείται: αν, για το αστικό σύστημα, φυλακή σημαίνει τιμωρία, ποινή και σωφρονισμός για την παραβίαση κάποιου κανόνα, ποιοι και πώς αποφασίζουν αυτούς τους κανόνες, ποιοι και πώς τους επιβάλλουν;
Με αφορμή το συγκεκριμένο περιστατικό, κρατούμενοι εξέδωσαν το παρακάτω κείμενο:
«Εμείς, κρατούμενοι και κρατούμενες από πολλές φυλακές της χώρας, εκφράζουμε την οργή μας για τις εξοντωτικές ποινές, που μας αποδίδει η …ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Ποινές που κυρίως εισπράττουμε όσοι από μας είμαστε φτωχοί, αδύναμοι, τοξικομανείς ή αλλοδαποί. Καταγγέλλουμε τις εξοντωτικές ποινές, που φτάνουν μέχρι ισόβια, για μικροποσότητες ναρκωτικών μεταξύ τοξικομανών, όπως στην περίπτωση της Μαριάνθης Πατσελή, που όπως υποστήριξε συγκατηγορούμενή της, τα αντάλλαξε με καλλυντικά! Στεφτείτε έναν άνθρωπο -που στην πραγματικότητα είναι θύμα της πραγματικής εμπορίας- να είναι επί 20 χρόνια συνεχώς στη φυλακή, την ώρα που άνθρωποι που εμπλέκονται στα μεγαλύτερα σκάνδαλα (βατοπέδια κ.λπ.) κυκλοφορούν ελεύθεροι και διασκεδάζουν. Έτσι, ενώ στη Βουλή παίζεται μια κωμωδία, ένα παιχνίδι εντυπώσεων με τα κλεμμένα λεφτά των πολιτικών, χιλιάδες άνθρωποι στοιβάζονται στη φυλακή χωρίς προοπτική, χωρίς αύριο. Το 2009, ο συγκρατούμενός μας Αν. Χαραλαμπάκης, αποδεδειγμένα τοξικομανής επί τριάντα χρόνια, καταδικάστηκε σε ισόβια για 6,5 γραμμάρια ηρωίνης. Τέσσερις μήνες μετά αυτοκτόνησε. Φαίνεται ότι η Πολιτεία έχει αποφασίσει να προχωρήσει σε αποσυμφόρηση μέσω της φυσικής μας εξόντωσης!».
Η Μ. Πατσελή δεν είναι άγνωστη στο χώρο των φυλακών. Έχει, με συνέπεια, αγωνιστεί για τα δικαιώματα των φυλακισμένων. Μαζί με τη συγκρατούμενή της Κ. Γκουλιώνη (που βρέθηκε νεκρή και δεμένη με χειροπέδες, κατά τη μεταγωγή της με πλοίο πριν το εφετείο της) αντιστάθηκε και δημοσιοποίησε το βασανιστήριο του κολπικού ελέγχου στις γυναικείες φυλακές. Η περίπτωσή της αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα συμπόρευσης κράτους και δικαστικού μηχανισμού για την ηθική και συχνά και φυσική εξόντωση ανθρώπων μέσω του σωφρονιστικού συστήματος. Ανθρώπων που, ακόμη και σε συνθήκες εγκλεισμού, επιλέγουν να μένουν αξιοπρεπείς. Ανθρώπων που, με τεράστιο προσωπικό κόστος, επιλέγουν να συμμετέχουν σε συλλογικούς αγώνες κρατουμένων ή δε διστάζουν να προχωρούν σε ατομικές πράξεις ανυπακοής. Κι αυτή είναι μια στάση ζωής που δε συγχωρείται εύκολα από το εκδικητικό κράτος και τους εξουσιομανείς υπερασπιστές του.
Σε εμάς, τους «απ’ έξω», φτάνει ένα πολύ μικρό δείγμα ανάλογων περιπτώσεων. Όπως του Βαγγέλη Πάλλη, που έχει γευτεί πολλάκις τη βαρβαρότητα αυτού του συστήματος, με εκδικητικές μεταγωγές, ξυλοδαρμούς, απομονώσεις, πειθαρχικά. Στις 30/8, έπειτα από μια ακόμη αυθαίρετη απόρριψη του αιτήματός του για προσωρινή άδεια εξόδου, ενώ πληροί όλες τις τυπικές προϋποθέσεις, ο Β. Πάλλης αυτοτραυματίστηκε σοβαρά στο κελί του και έκτοτε νοσηλεύεται σε νοσοκομείο. Ή η περίπτωση των αδελφών Νίκου και Θόδωρου Τσουβαλάκη, δύο «φτωχοδιάβολων» που, για μικροκλοπές υπολογιστών και μπαταριών για κινητά από αλυσίδα ηλεκτρονικών, καταδικάστηκαν σε έξι και τέσσερα χρόνια φυλάκισης. Ο Ν. Τσουβαλάκης εξηγείται:
«Προσπαθήσαμε να κλέψουμε γιατί λιμοκτονούσαμε. Δούλευα σε καφετέριες κι εστιατόρια στα νησιά. Το χειμώνα δε βρήκα δουλειά. Ζούσαμε μαζί στα Πετράλωνα, χρωστάγαμε τα νοίκια. Ο Θοδωρής δεν μπορούσε να δουλέψει. Έπαιρνε από την Πρόνοια επίδομα 280 ευρώ. Άλλοι ληστεύουν το Δημόσιο, ταμπουρωμένοι πίσω από τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, κι εμείς εκτίουμε ποινή για κακουργήματα».
Ο Θόδωρος έχει 67% αναπηρία και ο αδελφός του Νίκος έφτασε μέχρι την απεργία πείνας (!) για να κατορθώσει την, αυτονόητη, μεταγωγή του στην ίδια φυλακή. Και συνεχίζει:
«Όπως ξέρεις, το κράτος εκδικείται όσους είναι εκτός κοπαδιού και δεν δέχονται να είναι υποζύγια της κάθε εξουσίας. Εδώ, όπως και σε όλες τις φυλακές, οι κρατούμενοι έχουν μετατραπεί σε ζόμπι από τα χάπια και την πρέζα. (…) Εκατοντάδες οι νεκροί και οι σακάτηδες.»
Εμείς, κάποιοι απ’ τους «απ’ έξω», δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για την όποια «καλυτέρευση» του συστήματος. Συχνά δεν τρέφουν ούτε και οι «από μέσα». Ξέρουμε πως σε έναν κόσμο χωρισμένο σε τάξεις, η δικαιοσύνη θα είναι ταξική. Σε έναν κόσμο που κινείται από την εκμετάλλευση και την επιβολή, η φυλακή θα αποτελεί ένα απ’ τα βασικά του θεμέλια. Η φυλακή είναι μια κρατική λύση στα προβλήματα που δημιουργεί η ύπαρξη του κράτους. Είναι μια καπιταλιστική λύση στα προβλήματα που δημιουργεί ο καπιταλισμός. Για μας, είναι σαφές πως όσο θα υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί, θα υπάρχει και κλοπή. Όσο θα υπάρχει χρήμα ποτέ δε θα είναι αρκετό για όλους, όσο θα υπάρχει εξουσία θα γεννιούνται πάντα παράνομοι.
εκτός των τειχών

http://blogs.vrahokipos.net/mpineio/archives/1503