Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011
Ενημέρωση για τα γεγονότα της απεργίας στις 23/02 στη Μυτιλήνη
Οι πορείες
Οι προσυγκεντρώσεις στη Μυτιλήνη ήταν τρεις. Μία στο Δημοτικό θέατρο από ΑΔΕΔΥ (δεν έγινε καν πορεία), μία το ΠΑΜΕ στη Πλ. Σαπφούς (γύρω στα 300 άτομα) και μία στα Κεντρικά Λύκεια. Στην συγκέντρωση στα κεντρικά λύκεια συμμετείχαν διάφορα σωματεία και οργανώσεις μεταξύ των οποίων:o Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Λέσβου , γιατροί και εργαζόμενοι στο Βοστάνειο, Καθηγητές και το ΣΕλΕρΒΑ, Εργαζόμενοι και φοιτητές στο Παν. Αιγαίου, το σωματείο συμβασιούχων του Υπ. Πολιτισμού και στο τέλος της πορείας υπήρχε το μπλοκ των Συντρόφων και συντροφισσών για την όξυνση του ταξικού ανταγωνισμού το οποίο ήταν το μόνο που είχε οργανωμένη περιφρούρηση του μπλοκ του. Η πορεία ξεκίνησε με τη συμμετοχή περίπου 500 ατόμων (κατά τη διάρκεια της ξεπέρασε κατά πολύ αυτόν τον αριθμό) και κινήθηκε από την Καβέτσου στην Βενιζέλου με πρώτο σταθμό την Διεύθυνση της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λέσβου όπου έγινε παράσταση διαμαρτυρίας για τις συγχωνεύσεις των σχολείων. Στη συνέχεια η πορεία μέσω της προκυμαίας κατέληξε στο κτίριο της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής.
Καθ’όλη τη διάρκεια της δεν πραγματοποιήθηκε το παραμικρό παρόλο που η παρουσία ασφαλιτών ήταν συνεχής και έγινε αντιληπτή από μεγάλο κομμάτι της πορείας.
Η επίθεση της αστυνομίας
Όταν η πορεία έφτασε μπροστά στο κτίριο του πρώην υπουργείου οι κατασταλτικές δυνάμεις είχαν δημιουργήσει μία αλυσίδα. Παράλληλα μία διμοιρία βρισκόταν στο στενό πίσω από τους διαδηλωτές και ακόμα μία στην ουρά της πορείας ενώ κάποιοι σκόρπιοι αστυνομικοί βρίσκονταν μέσα στο κτίριο των δικαστηρίων. Την ώρα που κάποιοι εκπρόσωποι του Παν. Αιγαίου ανέβηκαν στο κτίριο για να παραδώσουν ψήφισμα στον κ. Χαλκιώτη οι διαδηλωτές έμεναν στο χώρο φωνάζοντας συνθήματα. Η παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων (τόσο ο αριθμός αλλά και η συμπεριφορά τους) έδειχνε εξαρχής ότι έψαχναν την αφορμή για να διαλύσουν τον κόσμο και να προβούν σε συλλήψεις. Η αφορμή δόθηκε όταν το μπροστινό κομμάτι των διαδηλωτών έκανε ένα βήμα προς τις κατασταλτικές δυνάμεις. Τη στιγμή εκείνη έγινε ταυτόχρονη επίθεση από τρεις κατευθύνσεις με χειροβομβίδες κρότου λάμψης, με δακρυγόνα και ασφυξιογόνα αλλά και γκλοπ. Ο περισσότερος κόσμος αιφνιδιάστηκε καθώς δεχόταν επίθεση πισώπλατα και πνίγηκε από τα χημικά ενώ οι δυνάμεις των Ματ είχαν πλήρη εξοπλισμό με αντι-ασφυξιογόνες μάσκες και συνέχισαν να χτυπάνε.
Το μοναδικό κομμάτι που αντέδρασε αρχικά ήταν η περιφρούρηση του τελευταίου μπλοκ το οποίο απέκρουσε τις κατασταλτικές δυνάμεις (που το είχαν ξεκάθαρα στοχοποιήσει) που του επιτέθηκαν αν και βρισκόταν πολύ μακριά από τα γεγονότα.
Το αποτέλεσμα ήταν ο κόσμος να σπάσει σε πολλά κομμάτια και ένα από αυτά να εγκλωβιστεί στο στενό που οδηγεί στην Κουλμπάρα. Εκεί οι ματατζήδες προσπάθησαν να συλλάβουν δύο άτομα. Ειδικά τον έναν τον πέταξαν κάτω και βρίζοντας και χτυπώντας προσπάθησαν να του βάλουν χειροπέδες (το αδίκημά του ότι αμύνθηκε στα χτυπήματα). Η σύλληψη αποφεύχθηκε από την παρέμβαση πολύ κόσμου ο οποίος ήταν εξαγριωμένος από την επίθεση που είχε μόλις δεχτεί και δεν επρόκειτο να αφήσει κανέναν στα χέρια τους. Εξελίχθηκαν στιγμές πραγματικής αλληλεγγύης που δεν ενδιέφεραν κανέναν οι μικροπολιτικές αντιθέσεις αλλά τους ένωνε το δίκιο της (αναίτιας) επίθεσης. Το αποτέλεσμα ήταν να μαζευτεί περισσότερος κόσμος και να εγκλωβίσει με την σειρά τους τους ματατζήδες που από θύτες άρχισαν να πλασάρονται ως θύματα και να παρακαλούν να τους ανοίξουμε δρόμο. Ο κόσμος εκείνη τη στιγμή έδειξε ανωτερότητα και ενώ πριν λίγο είχε δεχτεί χτυπήματα από τους «εκπροσώπους της νόμιμης βίας» δεν τα ανταπέδωσε (ενώ θα μπορούσε) και αρκέστηκε να τους εξευτελίσει και να τους ταπεινώσει. Οι μπάτσοι λοιπόν αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν υπό τις ιαχές του 1-2 και του «αλήτες είναι τα ματ και οι ασφαλήτες».
Ταυτόχρονα ο κλοιός που είχαν σχηματίσει αυτή τη φορά οι διαδηλωτές άνοιξε και επέτρεψε στις εγκλωβισμένες διμοιρίες να ενωθούν με τις υπόλοιπες κατασταλτικές δυνάμεις.
Ο κόσμος ενώθηκε και αποχώρισε συντεταγμένα αφού θύμισε στα «παιδιά των εργατών-είμαι πολύ άντρας με τη στολή» το ρόλο τους. Η πορεία κατέληξε στην πλ. Σαπφούς όπου και διαλύθηκε.
Η συνέχεια
Το αποτέλεσμα των συγκρούσεων ήταν ένα κράνος και μία ασπίδα σπασμένα από την πλευρά των θυμάτων (όπως παρουσιάζουν τον εαυτό τους οι μπάτσοι) και αρκετοί τραυματίες από την πλευρά των θυτών, μεταξύ των οποίων ο φοιτητής Θ.Α. με κακώσεις στο κρανίο, μία υπάλληλος του Π. Αιγαίου που έχει μώλωπες σε όλη την αριστερά πλευρά του σώματός της από τα γκλομπ των αστυνομικών και ένας δημοσιογράφος της ΕΡΑ στο πόδι του οποίου έσκασε μια κρότου-λάμψης.
Διάφοροι συνδικαλιστικοί φορείς και κόμματα σε ανακοινώσεις τους καταδικάζουν την ωμή βία των μπάτσων και την αναίτια επίθεσή τους. Μεταξύ των οποίων είναι: ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Λέσβου, Ο Σύλλογος Εργαζομένων του Νοσοκομείου Μυτιλήνης και συνδικαλιστικοί φορείς του Πανεπιστημίου Αιγαίου και οι φοιτητικοί σύλλογοι των Τμημάτων της Μυτιλήνης. Από την πλευρά τους οι μπάτσοι προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα προσπαθώντας να κατασκευάσουν ενόχους, σύμφωνα με δική τους ανακοίνωση είχαν πληροφορίες για τσεκούρια, τακτική που είναι πολύ γνωστή στους συναδέλφους τους στην Αθήνα. Καλύτερα βέβαια θα έπρεπε να δικαιολογήσουν πως βρέθηκαν τροχονόμοι μασκαρεμένοι σε ματατζήδες, ασφαλήτες και λοιπές δυνάμεις να χτυπάνε στο ψαχνό φοιτητές, μαθητές και εργαζόμενους και πως γίνετε να πετάνε δακρυγόνα και ασφυξιογόνα την ώρα που τα παιδιά του 5ου δημοτικού είχαν διάλειμμα και δεν μπορούσαν να πάρουν ανάσα. Αντίθετα ο κύριος Χαλκιώτης καταδικάζει τη βία από όπου κι αν προέρχεται και δηλώνει άγνοια (προσφιλής του τακτική ακόμα κι όταν πρόκειται για δολοφονία πολίτη).
Αντι-ρεπόρτερ Μυτιλήνης
Οι προσυγκεντρώσεις στη Μυτιλήνη ήταν τρεις. Μία στο Δημοτικό θέατρο από ΑΔΕΔΥ (δεν έγινε καν πορεία), μία το ΠΑΜΕ στη Πλ. Σαπφούς (γύρω στα 300 άτομα) και μία στα Κεντρικά Λύκεια. Στην συγκέντρωση στα κεντρικά λύκεια συμμετείχαν διάφορα σωματεία και οργανώσεις μεταξύ των οποίων:o Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Λέσβου , γιατροί και εργαζόμενοι στο Βοστάνειο, Καθηγητές και το ΣΕλΕρΒΑ, Εργαζόμενοι και φοιτητές στο Παν. Αιγαίου, το σωματείο συμβασιούχων του Υπ. Πολιτισμού και στο τέλος της πορείας υπήρχε το μπλοκ των Συντρόφων και συντροφισσών για την όξυνση του ταξικού ανταγωνισμού το οποίο ήταν το μόνο που είχε οργανωμένη περιφρούρηση του μπλοκ του. Η πορεία ξεκίνησε με τη συμμετοχή περίπου 500 ατόμων (κατά τη διάρκεια της ξεπέρασε κατά πολύ αυτόν τον αριθμό) και κινήθηκε από την Καβέτσου στην Βενιζέλου με πρώτο σταθμό την Διεύθυνση της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λέσβου όπου έγινε παράσταση διαμαρτυρίας για τις συγχωνεύσεις των σχολείων. Στη συνέχεια η πορεία μέσω της προκυμαίας κατέληξε στο κτίριο της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής.
Καθ’όλη τη διάρκεια της δεν πραγματοποιήθηκε το παραμικρό παρόλο που η παρουσία ασφαλιτών ήταν συνεχής και έγινε αντιληπτή από μεγάλο κομμάτι της πορείας.
Η επίθεση της αστυνομίας
Όταν η πορεία έφτασε μπροστά στο κτίριο του πρώην υπουργείου οι κατασταλτικές δυνάμεις είχαν δημιουργήσει μία αλυσίδα. Παράλληλα μία διμοιρία βρισκόταν στο στενό πίσω από τους διαδηλωτές και ακόμα μία στην ουρά της πορείας ενώ κάποιοι σκόρπιοι αστυνομικοί βρίσκονταν μέσα στο κτίριο των δικαστηρίων. Την ώρα που κάποιοι εκπρόσωποι του Παν. Αιγαίου ανέβηκαν στο κτίριο για να παραδώσουν ψήφισμα στον κ. Χαλκιώτη οι διαδηλωτές έμεναν στο χώρο φωνάζοντας συνθήματα. Η παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων (τόσο ο αριθμός αλλά και η συμπεριφορά τους) έδειχνε εξαρχής ότι έψαχναν την αφορμή για να διαλύσουν τον κόσμο και να προβούν σε συλλήψεις. Η αφορμή δόθηκε όταν το μπροστινό κομμάτι των διαδηλωτών έκανε ένα βήμα προς τις κατασταλτικές δυνάμεις. Τη στιγμή εκείνη έγινε ταυτόχρονη επίθεση από τρεις κατευθύνσεις με χειροβομβίδες κρότου λάμψης, με δακρυγόνα και ασφυξιογόνα αλλά και γκλοπ. Ο περισσότερος κόσμος αιφνιδιάστηκε καθώς δεχόταν επίθεση πισώπλατα και πνίγηκε από τα χημικά ενώ οι δυνάμεις των Ματ είχαν πλήρη εξοπλισμό με αντι-ασφυξιογόνες μάσκες και συνέχισαν να χτυπάνε.
Το μοναδικό κομμάτι που αντέδρασε αρχικά ήταν η περιφρούρηση του τελευταίου μπλοκ το οποίο απέκρουσε τις κατασταλτικές δυνάμεις (που το είχαν ξεκάθαρα στοχοποιήσει) που του επιτέθηκαν αν και βρισκόταν πολύ μακριά από τα γεγονότα.
Το αποτέλεσμα ήταν ο κόσμος να σπάσει σε πολλά κομμάτια και ένα από αυτά να εγκλωβιστεί στο στενό που οδηγεί στην Κουλμπάρα. Εκεί οι ματατζήδες προσπάθησαν να συλλάβουν δύο άτομα. Ειδικά τον έναν τον πέταξαν κάτω και βρίζοντας και χτυπώντας προσπάθησαν να του βάλουν χειροπέδες (το αδίκημά του ότι αμύνθηκε στα χτυπήματα). Η σύλληψη αποφεύχθηκε από την παρέμβαση πολύ κόσμου ο οποίος ήταν εξαγριωμένος από την επίθεση που είχε μόλις δεχτεί και δεν επρόκειτο να αφήσει κανέναν στα χέρια τους. Εξελίχθηκαν στιγμές πραγματικής αλληλεγγύης που δεν ενδιέφεραν κανέναν οι μικροπολιτικές αντιθέσεις αλλά τους ένωνε το δίκιο της (αναίτιας) επίθεσης. Το αποτέλεσμα ήταν να μαζευτεί περισσότερος κόσμος και να εγκλωβίσει με την σειρά τους τους ματατζήδες που από θύτες άρχισαν να πλασάρονται ως θύματα και να παρακαλούν να τους ανοίξουμε δρόμο. Ο κόσμος εκείνη τη στιγμή έδειξε ανωτερότητα και ενώ πριν λίγο είχε δεχτεί χτυπήματα από τους «εκπροσώπους της νόμιμης βίας» δεν τα ανταπέδωσε (ενώ θα μπορούσε) και αρκέστηκε να τους εξευτελίσει και να τους ταπεινώσει. Οι μπάτσοι λοιπόν αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν υπό τις ιαχές του 1-2 και του «αλήτες είναι τα ματ και οι ασφαλήτες».
Ταυτόχρονα ο κλοιός που είχαν σχηματίσει αυτή τη φορά οι διαδηλωτές άνοιξε και επέτρεψε στις εγκλωβισμένες διμοιρίες να ενωθούν με τις υπόλοιπες κατασταλτικές δυνάμεις.
Ο κόσμος ενώθηκε και αποχώρισε συντεταγμένα αφού θύμισε στα «παιδιά των εργατών-είμαι πολύ άντρας με τη στολή» το ρόλο τους. Η πορεία κατέληξε στην πλ. Σαπφούς όπου και διαλύθηκε.
Η συνέχεια
Το αποτέλεσμα των συγκρούσεων ήταν ένα κράνος και μία ασπίδα σπασμένα από την πλευρά των θυμάτων (όπως παρουσιάζουν τον εαυτό τους οι μπάτσοι) και αρκετοί τραυματίες από την πλευρά των θυτών, μεταξύ των οποίων ο φοιτητής Θ.Α. με κακώσεις στο κρανίο, μία υπάλληλος του Π. Αιγαίου που έχει μώλωπες σε όλη την αριστερά πλευρά του σώματός της από τα γκλομπ των αστυνομικών και ένας δημοσιογράφος της ΕΡΑ στο πόδι του οποίου έσκασε μια κρότου-λάμψης.
Διάφοροι συνδικαλιστικοί φορείς και κόμματα σε ανακοινώσεις τους καταδικάζουν την ωμή βία των μπάτσων και την αναίτια επίθεσή τους. Μεταξύ των οποίων είναι: ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Λέσβου, Ο Σύλλογος Εργαζομένων του Νοσοκομείου Μυτιλήνης και συνδικαλιστικοί φορείς του Πανεπιστημίου Αιγαίου και οι φοιτητικοί σύλλογοι των Τμημάτων της Μυτιλήνης. Από την πλευρά τους οι μπάτσοι προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα προσπαθώντας να κατασκευάσουν ενόχους, σύμφωνα με δική τους ανακοίνωση είχαν πληροφορίες για τσεκούρια, τακτική που είναι πολύ γνωστή στους συναδέλφους τους στην Αθήνα. Καλύτερα βέβαια θα έπρεπε να δικαιολογήσουν πως βρέθηκαν τροχονόμοι μασκαρεμένοι σε ματατζήδες, ασφαλήτες και λοιπές δυνάμεις να χτυπάνε στο ψαχνό φοιτητές, μαθητές και εργαζόμενους και πως γίνετε να πετάνε δακρυγόνα και ασφυξιογόνα την ώρα που τα παιδιά του 5ου δημοτικού είχαν διάλειμμα και δεν μπορούσαν να πάρουν ανάσα. Αντίθετα ο κύριος Χαλκιώτης καταδικάζει τη βία από όπου κι αν προέρχεται και δηλώνει άγνοια (προσφιλής του τακτική ακόμα κι όταν πρόκειται για δολοφονία πολίτη).
Αντι-ρεπόρτερ Μυτιλήνης
Λαϊκή Συνέλευση στο Πλωμάρι την Κυριακή 27/2/2011
Για να μην βάλουν Λουκέτο στο Πλωμάρι. Σας καλούμε σε λαϊκή συνέλευση την Κυριακή 27 Φεβρουαρίου και ώρα 7:30 στο καφενείο «Αθανασιάδειο».
Για να συσπειρωθούμε μπροστά στον κίνδυνο κατάργησης
-Της Δημόσιας Δωρεάν Υγείας (5 ευρώ για εξέταση με εκβιασμό για κλείσιμο του Κέντρου Υγείας)
- Της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας (κλείσιμο- συγχώνευση σχολείων)
-Των Δημόσιων Υπηρεσιών (κλείσιμο Πυροσβεστικής ,εφορίας και άλλων)
Να συζητήσουμε και να πάρουμε αποφάσεις
Δημοτική Κοινότητα Πλωμαρίου σε συνεργασία με την Πρωτοβουλία Κατοίκων Πλωμαρίου.
Για να συσπειρωθούμε μπροστά στον κίνδυνο κατάργησης
-Της Δημόσιας Δωρεάν Υγείας (5 ευρώ για εξέταση με εκβιασμό για κλείσιμο του Κέντρου Υγείας)
- Της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας (κλείσιμο- συγχώνευση σχολείων)
-Των Δημόσιων Υπηρεσιών (κλείσιμο Πυροσβεστικής ,εφορίας και άλλων)
Να συζητήσουμε και να πάρουμε αποφάσεις
Δημοτική Κοινότητα Πλωμαρίου σε συνεργασία με την Πρωτοβουλία Κατοίκων Πλωμαρίου.
Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011
Κείμενο για απεργία 23/02
από: http://blogs.vrahokipos.net/mpineio/archives/1907
ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ, ΠΟΤΕ? ΑΝ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ, ΠΟΙΟΙ?
23 Φεβρουαρίου και άλλη μια πανελλαδική απεργία κηρύσσεται από τα φερέφωνα του κράτους και τους δήθεν υποστηρικτές της εργατικής τάξης που προάγουν τα συμφέροντα των αφεντικών (ΓΣΕΕ,ΑΔΕΔΥ,ΠΑΜΕ). Άλλο ένα πυροτέχνημα που έχει ως στόχο την εκτόνωση της αγωνιστικής διάθεσης και όχι την ανατροπή των γενεσιουργών αιτιών των προβλημάτων.
Είμαστε ένα σύνολο ανθρώπων που, ασφυκτιώντας από τη δυσοσμία της αποσύνθεσης της «επίσημης» πολιτικής ζωής, επιλέγουμε εμείς το πώς θα δώσουμε το δικό μας αγώνα, χωρίς πολιτικά όργανα, ηγέτες και αφεντικά. Είμαστε εργαζόμενοι σε συνθήκες επισφάλειας, που πουλάμε φτηνά την εργασία μας (25 ευρώ για 8 ώρες ξεκωλώματος στα διασκεδαστήρια της προκυμαίας) υπό το διαρκή φόβο της απόλυσης και τη ρουφιανιά, που γεννά ο ανταγωνισμός, να αιωρείται πάνω από τα κεφάλια μας. Άνεργες που καθημερινά λιώνουμε τις σόλες των παπουτσιών μας ψάχνοντας για μεροκάματο χωρίς αποτέλεσμα ή ορατή προοπτική, πέφτοντας συχνά θύματα των αφεντικών δουλεύοντας, άνευ πληρωμής, σε δοκιμαστικά με την ελπίδα της πρόσληψης η οποία καταλήγει σε ψευδαίσθηση. Φοιτητές που καταλάβαμε ότι όσα πτυχία και να αποκτήσουμε, μας περιμένει η ανεργία και η επισφάλεια. Μαθήτριες που συνειδητοποιούμε ότι ακόμη και να μπούμε στη διαδικασία να σπουδάσουμε το αντικείμενο που αγαπάμε, μάλλον δε θα έχουμε ποτέ την ευκαιρία να ζήσουμε απ’ αυτό.
Είναι η αξιοπρέπεια και η συνείδηση που υπαγορεύουν τον αγώνα μας και τόσους άλλους αγώνες που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή, σε τοπική και παγκόσμια κλίμακα. Από τον αγώνα των 300 εργατών-μεταναστών, απεργών πείνας, που μην αντέχοντας άλλο την καταπίεση και την καταπάτηση ακόμα και των πιο βασικών τους δικαιωμάτων, αποφάσισαν να ξεκινήσουν έναν αγώνα μέχρι τέλους, τον αγώνα των κατοίκων της Κερατέας και του Λαυρίου ενάντια στην απόπειρα επιβολής της υποβάθμισης του περιβάλλοντός τους στο όνομα συγκεκριμένων οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων, έως και τις εξεγέρσεις σε Λιβύη, Υεμένη, Σομαλία, Αίγυπτο, Μπαχρέιν, Μαρόκο, οι αγωνιστές αυτοοργανώνονται και παίρνουν τις ζωές τους στα χέρια τους, χωρίς ηγέτες και κρατικά δεκανίκια, εμπνέοντας τους καταπιεσμένους σε όλο το πλανήτη και αποδεικνύοντας πως οι εξεγέρσεις και η ανατροπή των εκάστοτε εξουσιαστικών κατεστημένων δεν είναι ουτοπία.
Η τελευταία κρίση διέλυσε όλες τις ψευδαισθήσεις της ευμάρειας και της αφθονίας, με τις οποίες το καπιταλιστικό σύστημα έτρεφε τις δυτικές κοινωνίες, καθιστώντας τες τυφλές απέναντι στη λεηλασία του «υποανάπτυκτου κόσμου» και της φύσης πάνω στην οποία στηρίζεται. Οι αφανείς σκλάβοι του καπιταλισμού έγιναν πλέον εμφανείς και είμαστε εμείς.
Τώρα που πιάσαμε πάτο και που ο φόβος του να μην πέσουμε πιο κάτω ως δικαιολογία δεν υφίσταται, είναι η ώρα να αναγερθούμε μέσω του κοινού αγώνα για την αξιοπρέπειά μας…
ΓΙΑΤΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ…
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΙΣΟΤΗΤΑ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Σύντροφοι και συντρόφισσες για την όξυνση του ταξικού ανταγωνισμού
ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ, ΠΟΤΕ? ΑΝ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ, ΠΟΙΟΙ?
23 Φεβρουαρίου και άλλη μια πανελλαδική απεργία κηρύσσεται από τα φερέφωνα του κράτους και τους δήθεν υποστηρικτές της εργατικής τάξης που προάγουν τα συμφέροντα των αφεντικών (ΓΣΕΕ,ΑΔΕΔΥ,ΠΑΜΕ). Άλλο ένα πυροτέχνημα που έχει ως στόχο την εκτόνωση της αγωνιστικής διάθεσης και όχι την ανατροπή των γενεσιουργών αιτιών των προβλημάτων.
Είμαστε ένα σύνολο ανθρώπων που, ασφυκτιώντας από τη δυσοσμία της αποσύνθεσης της «επίσημης» πολιτικής ζωής, επιλέγουμε εμείς το πώς θα δώσουμε το δικό μας αγώνα, χωρίς πολιτικά όργανα, ηγέτες και αφεντικά. Είμαστε εργαζόμενοι σε συνθήκες επισφάλειας, που πουλάμε φτηνά την εργασία μας (25 ευρώ για 8 ώρες ξεκωλώματος στα διασκεδαστήρια της προκυμαίας) υπό το διαρκή φόβο της απόλυσης και τη ρουφιανιά, που γεννά ο ανταγωνισμός, να αιωρείται πάνω από τα κεφάλια μας. Άνεργες που καθημερινά λιώνουμε τις σόλες των παπουτσιών μας ψάχνοντας για μεροκάματο χωρίς αποτέλεσμα ή ορατή προοπτική, πέφτοντας συχνά θύματα των αφεντικών δουλεύοντας, άνευ πληρωμής, σε δοκιμαστικά με την ελπίδα της πρόσληψης η οποία καταλήγει σε ψευδαίσθηση. Φοιτητές που καταλάβαμε ότι όσα πτυχία και να αποκτήσουμε, μας περιμένει η ανεργία και η επισφάλεια. Μαθήτριες που συνειδητοποιούμε ότι ακόμη και να μπούμε στη διαδικασία να σπουδάσουμε το αντικείμενο που αγαπάμε, μάλλον δε θα έχουμε ποτέ την ευκαιρία να ζήσουμε απ’ αυτό.
Είναι η αξιοπρέπεια και η συνείδηση που υπαγορεύουν τον αγώνα μας και τόσους άλλους αγώνες που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή, σε τοπική και παγκόσμια κλίμακα. Από τον αγώνα των 300 εργατών-μεταναστών, απεργών πείνας, που μην αντέχοντας άλλο την καταπίεση και την καταπάτηση ακόμα και των πιο βασικών τους δικαιωμάτων, αποφάσισαν να ξεκινήσουν έναν αγώνα μέχρι τέλους, τον αγώνα των κατοίκων της Κερατέας και του Λαυρίου ενάντια στην απόπειρα επιβολής της υποβάθμισης του περιβάλλοντός τους στο όνομα συγκεκριμένων οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων, έως και τις εξεγέρσεις σε Λιβύη, Υεμένη, Σομαλία, Αίγυπτο, Μπαχρέιν, Μαρόκο, οι αγωνιστές αυτοοργανώνονται και παίρνουν τις ζωές τους στα χέρια τους, χωρίς ηγέτες και κρατικά δεκανίκια, εμπνέοντας τους καταπιεσμένους σε όλο το πλανήτη και αποδεικνύοντας πως οι εξεγέρσεις και η ανατροπή των εκάστοτε εξουσιαστικών κατεστημένων δεν είναι ουτοπία.
Η τελευταία κρίση διέλυσε όλες τις ψευδαισθήσεις της ευμάρειας και της αφθονίας, με τις οποίες το καπιταλιστικό σύστημα έτρεφε τις δυτικές κοινωνίες, καθιστώντας τες τυφλές απέναντι στη λεηλασία του «υποανάπτυκτου κόσμου» και της φύσης πάνω στην οποία στηρίζεται. Οι αφανείς σκλάβοι του καπιταλισμού έγιναν πλέον εμφανείς και είμαστε εμείς.
Τώρα που πιάσαμε πάτο και που ο φόβος του να μην πέσουμε πιο κάτω ως δικαιολογία δεν υφίσταται, είναι η ώρα να αναγερθούμε μέσω του κοινού αγώνα για την αξιοπρέπειά μας…
ΓΙΑΤΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ…
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΙΣΟΤΗΤΑ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Σύντροφοι και συντρόφισσες για την όξυνση του ταξικού ανταγωνισμού
Κείμενο του Σ.Ελ.Ερ.Ε. Βορείου Αιγαίου για την απεργία 23/02
από: http://selereba.blogspot.com/2011/02/2302.html
Το νέο (κλειστό) σχολείο
Η νέα πολιτική του Υπουργείου Παιδείας να διαστρεβλώνει εσκεμμένα την πραγματικότητα και να την παρουσιάζει συμβατή με τα σχέδια εξορθολογισμού που καταστρώνει είναι απλά καταστροφική. Έτσι φέτος καταργήθηκε η Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη και η Ενισχυτική Διδασκαλία, με αποτέλεσμα να απολυθούν περίπου 10.000 εκπαιδευτικοί («εξορθολογιστική πρωτοβουλία» την ονομάζει το Υπουργείο). Ταυτόχρονα η κυβέρνηση συμπεριλαμβάνει και την Παιδεία στον κανόνα προσλήψεων «5 προς 1», ενώ στην αρχή διαβεβαίωναν ότι το ίδιο δεν θα ίσχυε στους χώρους της Παιδείας και της Υγείας .
Επίσης, για πρώτη φορά φέτος παρατηρήθηκε το φαινόμενο να χρηματοδοτούνται εκπαιδευτικά προγράμματα μέσω επιδοτήσεων του ΕΣΠΑ, κυρίως προγράμματα της Ειδικής Αγωγής. Οι συμβάσεις εργασίας μέσω ΕΣΠΑ είναι σαφώς κατώτερες των κανονικών κυρίως όσον αφορά τις κοινωνικές παροχές στους εργαζομένους, με συνέπεια να οξύνεται ακόμα περισσότερο η κοινωνική ανισότητα. Το κυριότερο όμως είναι ότι ο θεσμός της Ειδικής Αγωγής πάει να απαξιωθεί εν τη γενέσει του, γιατί εκτός από την υποβάθμιση του προσωπικού έρχονται να προστεθούν και οι ελλείψεις σε υλικοτεχνικές υποδομές καθώς και στη μεταφορά και σίτιση των μαθητών.
Τελευταία, γίνεται κουβέντα για το κλείσιμο σχολείων («συγχωνεύσεις» κατά το Υπουργείο), ένα μέτρο που δείχνει ωμά τις καταστροφικές διαθέσεις της πολιτείας. Το μέτρο αυτό δεν συνάδει με κανένα παιδαγωγικό κριτήριο. Έχει ως μοναδικό σκοπό τη μείωση του κρατικού προϋπολογισμού, που θα έχει βέβαια ως αποτέλεσμα την επιβάρυνση του οικογενειακού.
Σε τοπικό επίπεδο η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης ανακοίνωσε ήδη τις προτάσεις της για υποβαθμίσεις-συγχωνεύσεις (καταργήσεις) σχολείων, μερικές από τις οποίες είναι:
Υποβαθμίσεις:
Δημ.Μανταμάδου: από εξαθέσιο σε τριθέσιο
Δημ.Ν.Κυδωνιών: από τριθέσιο σε διθέσιο
Δημ.Βρίσας: από τετραθέσιο σε τριθέσιο
Δημ.Συκαμιάς: από τετραθέσιο σε διθέσιο
Συγχωνεύσεις (καταργήσεις):
Τριθέσιο Δημ.Κεραμειών με εξαθέσιο Ιππείου
Τριθέσιο Μεσαγρού με οκταθέσιο Παπάδου
Τριθέσιο Πελόπης με πενταθέσιο Κάπης-Κλειούς.
Τριθέσιο Λισβορίου με εντεκαθέσιο Πολιχνίτου
Από τη Δευτεροβάθμια Διεύθυνση προτείνεται η συγχώνευση του 2ου ΓΕΛ με το Πειραματικό λύκειο και των γυμνασίων Μόριας-Θερμής-Παμφίλων.
Οι συγχωνεύσεις σχολείων, τα τμήματα με 30 μαθητές και οι περικοπές του εκπαιδευτικού προσωπικού κάνουν ξεκάθαρη τη βούληση της κυβέρνησης να συρρικνώσει τη δημόσια παιδεία, με άμεσο αντίκτυπο στην εκπαίδευση που τελικά λαμβάνουν οι μαθητές. Απαξιώνοντας το δημόσιο σχολείο ενισχύει την ιδιωτική εκπαίδευση (φροντιστήρια, ιδιωτικά σχολεία, κολλέγια), επιβάλλοντας τη μετατροπή της εκπαιδευτικής λειτουργίας σε εμπόρευμα που αγοράζεται ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα του κάθε γονέα.
Η παιδεία δεν μπορεί να λογίζεται ως οικονομικό προϊόν, παράγοντας των οικονομικών εξισώσεων που μαγειρεύουν τα κεφάλια του συστήματος.
Η παιδεία είναι δικαίωμα όλων των παιδιών, ανεξαρτήτως κοινωνικής, πολιτισμικής και εθνικής προέλευσης.
Το νέο (κλειστό) σχολείο
Η νέα πολιτική του Υπουργείου Παιδείας να διαστρεβλώνει εσκεμμένα την πραγματικότητα και να την παρουσιάζει συμβατή με τα σχέδια εξορθολογισμού που καταστρώνει είναι απλά καταστροφική. Έτσι φέτος καταργήθηκε η Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη και η Ενισχυτική Διδασκαλία, με αποτέλεσμα να απολυθούν περίπου 10.000 εκπαιδευτικοί («εξορθολογιστική πρωτοβουλία» την ονομάζει το Υπουργείο). Ταυτόχρονα η κυβέρνηση συμπεριλαμβάνει και την Παιδεία στον κανόνα προσλήψεων «5 προς 1», ενώ στην αρχή διαβεβαίωναν ότι το ίδιο δεν θα ίσχυε στους χώρους της Παιδείας και της Υγείας .
Επίσης, για πρώτη φορά φέτος παρατηρήθηκε το φαινόμενο να χρηματοδοτούνται εκπαιδευτικά προγράμματα μέσω επιδοτήσεων του ΕΣΠΑ, κυρίως προγράμματα της Ειδικής Αγωγής. Οι συμβάσεις εργασίας μέσω ΕΣΠΑ είναι σαφώς κατώτερες των κανονικών κυρίως όσον αφορά τις κοινωνικές παροχές στους εργαζομένους, με συνέπεια να οξύνεται ακόμα περισσότερο η κοινωνική ανισότητα. Το κυριότερο όμως είναι ότι ο θεσμός της Ειδικής Αγωγής πάει να απαξιωθεί εν τη γενέσει του, γιατί εκτός από την υποβάθμιση του προσωπικού έρχονται να προστεθούν και οι ελλείψεις σε υλικοτεχνικές υποδομές καθώς και στη μεταφορά και σίτιση των μαθητών.
Τελευταία, γίνεται κουβέντα για το κλείσιμο σχολείων («συγχωνεύσεις» κατά το Υπουργείο), ένα μέτρο που δείχνει ωμά τις καταστροφικές διαθέσεις της πολιτείας. Το μέτρο αυτό δεν συνάδει με κανένα παιδαγωγικό κριτήριο. Έχει ως μοναδικό σκοπό τη μείωση του κρατικού προϋπολογισμού, που θα έχει βέβαια ως αποτέλεσμα την επιβάρυνση του οικογενειακού.
Σε τοπικό επίπεδο η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης ανακοίνωσε ήδη τις προτάσεις της για υποβαθμίσεις-συγχωνεύσεις (καταργήσεις) σχολείων, μερικές από τις οποίες είναι:
Υποβαθμίσεις:
Δημ.Μανταμάδου: από εξαθέσιο σε τριθέσιο
Δημ.Ν.Κυδωνιών: από τριθέσιο σε διθέσιο
Δημ.Βρίσας: από τετραθέσιο σε τριθέσιο
Δημ.Συκαμιάς: από τετραθέσιο σε διθέσιο
Συγχωνεύσεις (καταργήσεις):
Τριθέσιο Δημ.Κεραμειών με εξαθέσιο Ιππείου
Τριθέσιο Μεσαγρού με οκταθέσιο Παπάδου
Τριθέσιο Πελόπης με πενταθέσιο Κάπης-Κλειούς.
Τριθέσιο Λισβορίου με εντεκαθέσιο Πολιχνίτου
Από τη Δευτεροβάθμια Διεύθυνση προτείνεται η συγχώνευση του 2ου ΓΕΛ με το Πειραματικό λύκειο και των γυμνασίων Μόριας-Θερμής-Παμφίλων.
Οι συγχωνεύσεις σχολείων, τα τμήματα με 30 μαθητές και οι περικοπές του εκπαιδευτικού προσωπικού κάνουν ξεκάθαρη τη βούληση της κυβέρνησης να συρρικνώσει τη δημόσια παιδεία, με άμεσο αντίκτυπο στην εκπαίδευση που τελικά λαμβάνουν οι μαθητές. Απαξιώνοντας το δημόσιο σχολείο ενισχύει την ιδιωτική εκπαίδευση (φροντιστήρια, ιδιωτικά σχολεία, κολλέγια), επιβάλλοντας τη μετατροπή της εκπαιδευτικής λειτουργίας σε εμπόρευμα που αγοράζεται ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα του κάθε γονέα.
Η παιδεία δεν μπορεί να λογίζεται ως οικονομικό προϊόν, παράγοντας των οικονομικών εξισώσεων που μαγειρεύουν τα κεφάλια του συστήματος.
Η παιδεία είναι δικαίωμα όλων των παιδιών, ανεξαρτήτως κοινωνικής, πολιτισμικής και εθνικής προέλευσης.
Κάλεσμα πρωτοβουλίας κατοίκων Πλωμαρίου
από: http://agrolesvos2010.wordpress.com/
H ΥΓΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ
Συμπολίτη / συμπολίτισσα τις τελευταίες μέρες ζούμε πρωτοφανείς αλλαγές στο χώρο της υγείας . Με την επιβολή του μέτρου της καταβολής 5 ευρώ για την είσοδο των πολιτών στα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας και την τιμολόγηση των ιατρικών εξετάσεων, η υγεία παύει να αποτελεί αγαθό και επί της ουσίας γίνεται εμπόρευμα. Με δεδομένο ότι τα μέτρα αυτά εφαρμόζονται σε πολίτες που είναι ασφαλισμένοι και πληρώνουν εισφορές στα αντίστοιχα ταμεία και φορολογούνται από το κράτος προσδοκώντας κοινωνικές παροχές , αντιλαμβανόμαστε όλοι το μέγεθος της αδικίας που συντελείται .
Η αντίδραση μας σε ένα τέτοιο άδικο μέτρο πρέπει να είναι άμεση και μαζική . Η άρνηση της καταβολής των 5 ευρώ και η επιμονή για δωρεάν παροχή υπηρεσιών υγείας στα δημόσια νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας είναι ζήτημα αξιοπρέπειας του κάθε πολίτη, εφόσον έχει ήδη πληρώσει , ως ασφαλισμένος για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη . Αν δεν υπάρξει αντίδραση σε αυτό το μέτρο τότε ένα είναι βέβαιο : τα χειρότερα θα ‘ρθουν.
Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν έχουμε καμιά αντιπαλότητα με τους εργαζόμενους στους χώρους της υγείας οι οποίοι αναγκάζονται να υπακούσουν σε ένα νόμο , χωρίς αυτό να σημαίνει ότι συμφωνούν με αυτόν. Δεν είμαστε απέναντι τους είμαστε όμως απέναντι σε μια κυβέρνηση που μας εξαπατά και στρέφεται εναντίων βασικών δικαιωμάτων μας . Καμιά πολιτική και κανένα μέτρο δεν είναι μη ανατρέψιμο , αν είμαστε ενωμένοι απέναντί του.
Απαιτούμε:
* Την κατάργηση του εισιτηρίου των 5 ευρώ
* Την τακτική παρουσία ελεγκτή ιατρού για όλα τα ταμεία στο Κ.Υ.Πλωμαρίου
Δεν διαπραγματευόμαστε τη διατήρηση ή μη του Κ.Υ. Πλωμαρίου και δεν δεχόμαστε καμιά σύνδεση της λειτουργίας του με εισπρακτικές επιδόσεις.
Σας καλούμε όλους την Τρίτη 22 Φεβρουαρίου στις 8:30 το πρωί στην είσοδο του Κέντρου Υγείας Πλωμαρίου για να ενώσουμε τις φωνές μας και να απαιτήσουμε το αυτονόητο:
Δημόσια Δωρεάν Υγεία
Πρωτοβουλία κατοίκων Πλωμαρίου
H ΥΓΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ
Συμπολίτη / συμπολίτισσα τις τελευταίες μέρες ζούμε πρωτοφανείς αλλαγές στο χώρο της υγείας . Με την επιβολή του μέτρου της καταβολής 5 ευρώ για την είσοδο των πολιτών στα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας και την τιμολόγηση των ιατρικών εξετάσεων, η υγεία παύει να αποτελεί αγαθό και επί της ουσίας γίνεται εμπόρευμα. Με δεδομένο ότι τα μέτρα αυτά εφαρμόζονται σε πολίτες που είναι ασφαλισμένοι και πληρώνουν εισφορές στα αντίστοιχα ταμεία και φορολογούνται από το κράτος προσδοκώντας κοινωνικές παροχές , αντιλαμβανόμαστε όλοι το μέγεθος της αδικίας που συντελείται .
Η αντίδραση μας σε ένα τέτοιο άδικο μέτρο πρέπει να είναι άμεση και μαζική . Η άρνηση της καταβολής των 5 ευρώ και η επιμονή για δωρεάν παροχή υπηρεσιών υγείας στα δημόσια νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας είναι ζήτημα αξιοπρέπειας του κάθε πολίτη, εφόσον έχει ήδη πληρώσει , ως ασφαλισμένος για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη . Αν δεν υπάρξει αντίδραση σε αυτό το μέτρο τότε ένα είναι βέβαιο : τα χειρότερα θα ‘ρθουν.
Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν έχουμε καμιά αντιπαλότητα με τους εργαζόμενους στους χώρους της υγείας οι οποίοι αναγκάζονται να υπακούσουν σε ένα νόμο , χωρίς αυτό να σημαίνει ότι συμφωνούν με αυτόν. Δεν είμαστε απέναντι τους είμαστε όμως απέναντι σε μια κυβέρνηση που μας εξαπατά και στρέφεται εναντίων βασικών δικαιωμάτων μας . Καμιά πολιτική και κανένα μέτρο δεν είναι μη ανατρέψιμο , αν είμαστε ενωμένοι απέναντί του.
Απαιτούμε:
* Την κατάργηση του εισιτηρίου των 5 ευρώ
* Την τακτική παρουσία ελεγκτή ιατρού για όλα τα ταμεία στο Κ.Υ.Πλωμαρίου
Δεν διαπραγματευόμαστε τη διατήρηση ή μη του Κ.Υ. Πλωμαρίου και δεν δεχόμαστε καμιά σύνδεση της λειτουργίας του με εισπρακτικές επιδόσεις.
Σας καλούμε όλους την Τρίτη 22 Φεβρουαρίου στις 8:30 το πρωί στην είσοδο του Κέντρου Υγείας Πλωμαρίου για να ενώσουμε τις φωνές μας και να απαιτήσουμε το αυτονόητο:
Δημόσια Δωρεάν Υγεία
Πρωτοβουλία κατοίκων Πλωμαρίου
Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011
Συγκέντρωση-Προβολές
από: http://blogs.vrahokipos.net/mpineio/archives/1848
Την Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου στις 21.30, θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες-εργάτες που βρίσκονται σε απεργία πείνας από τις 25 Ιανουαρίου διεκδικώντας την νομιμοποίησή τους. Θα μοιραστούν κείμενα από αλληλέγγυους-ες και θα υπάρξουν προβολές video για το θέμα.
Η συγκέντρωση θα γίνει στα λαδάδικα (σκαλάκια).
Την Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου στις 21.30, θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες-εργάτες που βρίσκονται σε απεργία πείνας από τις 25 Ιανουαρίου διεκδικώντας την νομιμοποίησή τους. Θα μοιραστούν κείμενα από αλληλέγγυους-ες και θα υπάρξουν προβολές video για το θέμα.
Η συγκέντρωση θα γίνει στα λαδάδικα (σκαλάκια).
Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ-ΕΡΓΑΤΕΣ
Κυκλοφορούν στην πόλη:
Κείμενο
ΣΑΒΒΑΤΟ 5 ΦΛΕΒΑΡΗ, 11:00 πμ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ/ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΣΤΟΥΣ 300 ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ-ΕΡΓΑΤΕΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ
στην Εθνική Τράπεζα / Ερμού
Κείμενο
ΣΑΒΒΑΤΟ 5 ΦΛΕΒΑΡΗ, 11:00 πμ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ/ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΣΤΟΥΣ 300 ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ-ΕΡΓΑΤΕΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ
στην Εθνική Τράπεζα / Ερμού
Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
