Οι προσυγκεντρώσεις στη Μυτιλήνη ήταν τρεις. Μία στο Δημοτικό θέατρο από ΑΔΕΔΥ (δεν έγινε καν πορεία), μία το ΠΑΜΕ στη Πλ. Σαπφούς (γύρω στα 300 άτομα) και μία στα Κεντρικά Λύκεια. Στην συγκέντρωση στα κεντρικά λύκεια συμμετείχαν διάφορα σωματεία και οργανώσεις μεταξύ των οποίων:o Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Λέσβου , γιατροί και εργαζόμενοι στο Βοστάνειο, Καθηγητές και το ΣΕλΕρΒΑ, Εργαζόμενοι και φοιτητές στο Παν. Αιγαίου, το σωματείο συμβασιούχων του Υπ. Πολιτισμού και στο τέλος της πορείας υπήρχε το μπλοκ των Συντρόφων και συντροφισσών για την όξυνση του ταξικού ανταγωνισμού το οποίο ήταν το μόνο που είχε οργανωμένη περιφρούρηση του μπλοκ του. Η πορεία ξεκίνησε με τη συμμετοχή περίπου 500 ατόμων (κατά τη διάρκεια της ξεπέρασε κατά πολύ αυτόν τον αριθμό) και κινήθηκε από την Καβέτσου στην Βενιζέλου με πρώτο σταθμό την Διεύθυνση της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λέσβου όπου έγινε παράσταση διαμαρτυρίας για τις συγχωνεύσεις των σχολείων. Στη συνέχεια η πορεία μέσω της προκυμαίας κατέληξε στο κτίριο της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής.
Καθ’όλη τη διάρκεια της δεν πραγματοποιήθηκε το παραμικρό παρόλο που η παρουσία ασφαλιτών ήταν συνεχής και έγινε αντιληπτή από μεγάλο κομμάτι της πορείας.
Η επίθεση της αστυνομίας
Όταν η πορεία έφτασε μπροστά στο κτίριο του πρώην υπουργείου οι κατασταλτικές δυνάμεις είχαν δημιουργήσει μία αλυσίδα. Παράλληλα μία διμοιρία βρισκόταν στο στενό πίσω από τους διαδηλωτές και ακόμα μία στην ουρά της πορείας ενώ κάποιοι σκόρπιοι αστυνομικοί βρίσκονταν μέσα στο κτίριο των δικαστηρίων. Την ώρα που κάποιοι εκπρόσωποι του Παν. Αιγαίου ανέβηκαν στο κτίριο για να παραδώσουν ψήφισμα στον κ. Χαλκιώτη οι διαδηλωτές έμεναν στο χώρο φωνάζοντας συνθήματα. Η παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων (τόσο ο αριθμός αλλά και η συμπεριφορά τους) έδειχνε εξαρχής ότι έψαχναν την αφορμή για να διαλύσουν τον κόσμο και να προβούν σε συλλήψεις. Η αφορμή δόθηκε όταν το μπροστινό κομμάτι των διαδηλωτών έκανε ένα βήμα προς τις κατασταλτικές δυνάμεις. Τη στιγμή εκείνη έγινε ταυτόχρονη επίθεση από τρεις κατευθύνσεις με χειροβομβίδες κρότου λάμψης, με δακρυγόνα και ασφυξιογόνα αλλά και γκλοπ. Ο περισσότερος κόσμος αιφνιδιάστηκε καθώς δεχόταν επίθεση πισώπλατα και πνίγηκε από τα χημικά ενώ οι δυνάμεις των Ματ είχαν πλήρη εξοπλισμό με αντι-ασφυξιογόνες μάσκες και συνέχισαν να χτυπάνε.
Το μοναδικό κομμάτι που αντέδρασε αρχικά ήταν η περιφρούρηση του τελευταίου μπλοκ το οποίο απέκρουσε τις κατασταλτικές δυνάμεις (που το είχαν ξεκάθαρα στοχοποιήσει) που του επιτέθηκαν αν και βρισκόταν πολύ μακριά από τα γεγονότα.
Το αποτέλεσμα ήταν ο κόσμος να σπάσει σε πολλά κομμάτια και ένα από αυτά να εγκλωβιστεί στο στενό που οδηγεί στην Κουλμπάρα. Εκεί οι ματατζήδες προσπάθησαν να συλλάβουν δύο άτομα. Ειδικά τον έναν τον πέταξαν κάτω και βρίζοντας και χτυπώντας προσπάθησαν να του βάλουν χειροπέδες (το αδίκημά του ότι αμύνθηκε στα χτυπήματα). Η σύλληψη αποφεύχθηκε από την παρέμβαση πολύ κόσμου ο οποίος ήταν εξαγριωμένος από την επίθεση που είχε μόλις δεχτεί και δεν επρόκειτο να αφήσει κανέναν στα χέρια τους. Εξελίχθηκαν στιγμές πραγματικής αλληλεγγύης που δεν ενδιέφεραν κανέναν οι μικροπολιτικές αντιθέσεις αλλά τους ένωνε το δίκιο της (αναίτιας) επίθεσης. Το αποτέλεσμα ήταν να μαζευτεί περισσότερος κόσμος και να εγκλωβίσει με την σειρά τους τους ματατζήδες που από θύτες άρχισαν να πλασάρονται ως θύματα και να παρακαλούν να τους ανοίξουμε δρόμο. Ο κόσμος εκείνη τη στιγμή έδειξε ανωτερότητα και ενώ πριν λίγο είχε δεχτεί χτυπήματα από τους «εκπροσώπους της νόμιμης βίας» δεν τα ανταπέδωσε (ενώ θα μπορούσε) και αρκέστηκε να τους εξευτελίσει και να τους ταπεινώσει. Οι μπάτσοι λοιπόν αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν υπό τις ιαχές του 1-2 και του «αλήτες είναι τα ματ και οι ασφαλήτες».
Ταυτόχρονα ο κλοιός που είχαν σχηματίσει αυτή τη φορά οι διαδηλωτές άνοιξε και επέτρεψε στις εγκλωβισμένες διμοιρίες να ενωθούν με τις υπόλοιπες κατασταλτικές δυνάμεις.
Ο κόσμος ενώθηκε και αποχώρισε συντεταγμένα αφού θύμισε στα «παιδιά των εργατών-είμαι πολύ άντρας με τη στολή» το ρόλο τους. Η πορεία κατέληξε στην πλ. Σαπφούς όπου και διαλύθηκε.
Η συνέχεια
Το αποτέλεσμα των συγκρούσεων ήταν ένα κράνος και μία ασπίδα σπασμένα από την πλευρά των θυμάτων (όπως παρουσιάζουν τον εαυτό τους οι μπάτσοι) και αρκετοί τραυματίες από την πλευρά των θυτών, μεταξύ των οποίων ο φοιτητής Θ.Α. με κακώσεις στο κρανίο, μία υπάλληλος του Π. Αιγαίου που έχει μώλωπες σε όλη την αριστερά πλευρά του σώματός της από τα γκλομπ των αστυνομικών και ένας δημοσιογράφος της ΕΡΑ στο πόδι του οποίου έσκασε μια κρότου-λάμψης.
Διάφοροι συνδικαλιστικοί φορείς και κόμματα σε ανακοινώσεις τους καταδικάζουν την ωμή βία των μπάτσων και την αναίτια επίθεσή τους. Μεταξύ των οποίων είναι: ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Λέσβου, Ο Σύλλογος Εργαζομένων του Νοσοκομείου Μυτιλήνης και συνδικαλιστικοί φορείς του Πανεπιστημίου Αιγαίου και οι φοιτητικοί σύλλογοι των Τμημάτων της Μυτιλήνης. Από την πλευρά τους οι μπάτσοι προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα προσπαθώντας να κατασκευάσουν ενόχους, σύμφωνα με δική τους ανακοίνωση είχαν πληροφορίες για τσεκούρια, τακτική που είναι πολύ γνωστή στους συναδέλφους τους στην Αθήνα. Καλύτερα βέβαια θα έπρεπε να δικαιολογήσουν πως βρέθηκαν τροχονόμοι μασκαρεμένοι σε ματατζήδες, ασφαλήτες και λοιπές δυνάμεις να χτυπάνε στο ψαχνό φοιτητές, μαθητές και εργαζόμενους και πως γίνετε να πετάνε δακρυγόνα και ασφυξιογόνα την ώρα που τα παιδιά του 5ου δημοτικού είχαν διάλειμμα και δεν μπορούσαν να πάρουν ανάσα. Αντίθετα ο κύριος Χαλκιώτης καταδικάζει τη βία από όπου κι αν προέρχεται και δηλώνει άγνοια (προσφιλής του τακτική ακόμα κι όταν πρόκειται για δολοφονία πολίτη).
Αντι-ρεπόρτερ Μυτιλήνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου