Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

για την απεργία 11-03-10

Από το πρωί διάφορος κόσμος περιφρούρησε την απεργία έξω από τα Κεντρικά Λύκεια της Μυτιλήνης, κλείνοντας τις εισόδους για τυχόν απεργοσπάστες. Αποτέλεσμα να αναγκαστεί ο προϊστάμενος της 2βάθμιας εκπαίδευσης να βγάλει "διαταγή" ώστε όλα τα σχολεία του συγκροτήματος να μείνουν κλειστά.

Στη μία από τις προσυγκεντρώσεις (η άλλη ήταν του παμε) δημιουργήθηκε μπλοκ με κεντρικό πανό "Ο καπιταλισμός δεν μεταρρυθμίζεται, καταστρέφεται" που πορεύτηκε στους δρόμους της πόλης μοιράζοντας κείμενα, κολλώντας αφίσες κυρίως σε τράπεζες και γράφοντας συνθήματα. Αιχμές του μπλοκ αποτέλεσαν η συνολική ανατροπή του συστήματος και όχι το να παρθούν κάποια μέτρα πίσω, η αμφισβήτηση της ηθικής της εργασίας και η επίθεση στην εθνική ενότητα.

Η πορεία είχε σαφώς μεγαλύτερη συμμετοχή από την προηγούμενη και κατέληξε στο (πρώην) υπουργείο Αιγαίου, το οποίο φυλούσαν μερικοί οπκε χωρίς εμφανείς εξαρτήσεις. Εκεί ανέβηκε μια "αντιπροσωπεία" (ποιανών άγνωστο) για να καταθέσει ψηφίσματα στο γενικό γραμματέα. Ο γ.γ. δεν απάντησε κάτι στα ερωτήματα των εκπροσώπων. Κάποιος κόσμος απάντησε σ' αυτή την κωμωδία φωνάζοντας "Δεν θέλουμε απαντήσεις, τις βρίσκουμε στο δρόμο, σκατά στο κράτος και κάθε αστυνόμο". Η πορεία συνεχίστηκε, αλλά λίγο πριν αποχωρήσουν οι διαδηλωτές το κτίριο του υπουργείου δέχτηκε έναν αριθμό εμφιαλωμένης, κόκκινης και μαύρης μπογιάς.

Σάββατο 6 Μαρτίου 2010

Δεν παίρνουμε άδεια από κανέναν, παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας

Στη Μυτιλήνη, τους τελευταίους τρεις μήνες, είχε απαγορευτεί σε όλους η χρήση των αιθουσών του πανεπιστημιακού κτιρίου Παπαρίσβα, καθώς επίσης και η διεξαγωγή συναυλιών στον πανεπιστημιακό χώρο του Ξενία. Τόσο οι φοιτητικές ομάδες, όσο και o σύλλογος αδιορίστων εκπαιδευτικών, οι μαθητές και άλλοι που θέλησαν να χρησιμοποιήσουν τις αίθουσες για εκδηλώσεις, συνελεύσεις, πάρτι, είτε με άδεια είτε χωρίς,βρήκαν τις πόρτες κλειστές. Σήμερα μαθαίνουμε ότι υπάρχει πιθανότητα να εγκριθούν, μέσα όμως από το γραφειοκρατικό τέρας.
Στην Αθήνα, στις 20/2 έγινε εισβολή των ένστολων δολοφόνων στην Πολυτεχνειούπολη, με εντολή πρύτανη, για υποτιθέμενες µικροφθορές στα παλιά κτίρια των Ηλεκτρολόγων. Έγιναν 30 προσαγωγές ατόμων που φυσικά αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς κατηγορίες.
Στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης μπάτσοι εισέβαλαν και συνέλαβαν άτομα το Δεκέμβρη, καθώς επίσης καταπάτησαν και πάλι το άσυλο την ημέρα των απεργιακών κινητοποιήσεων στις 24 Φλεβάρη.
Τα περιστατικά είναι πολλά.... Αυτό προωθείται. Οι καταπατήσεις αυτές περνάνε ως απλά καθημερινά περιστατικά και αποσιωπούνται ώσπου η κατάργηση του ασύλου να γίνει καθεστώς.
Όλα αυτά συνοδεύονται από διαφοροποιήσεις στον τρόπο λειτουργίας εντός των πανεπιστημίων που κάνουν όμως τη διαφορά. Κάμερες παρακολούθησης, κάγκελα, λουκέτα, καθολική απαγόρευση χρησιμοποίησης των χώρων του πανεπιστημίου πέρα από τη διεξαγωγή των μαθημάτων.
Το πανεπιστημιακό άσυλο είναι κοινωνική κατάκτηση, δεν παραχωρήθηκε έτσι απλά από το κράτος. Αποτελεί ακόμα έναν από τους χώρους οργάνωσης των συλλογικών αντιστάσεων. Γι' αυτό δεν είναι δυνατό να ζητούνται άδειες για να χρησιμοποιηθεί. Είναι σχεδόν ένας από τους τελευταίους ελεύθερους χώρους. Μιας και οι πόλεις μας έχουνε γίνει μοντέρνες φυλακές, από τις κάμερες επιτήρησης και τις αστυνομικές δυνάμεις κατοχής. Τις αστυνομικές δυνάμεις κατοχής που εξευτελίζουν, ελέγχουν, ξυλοκοπούν, και δολοφονούν περαστικούς, όπως πρόσφατα στο Βύρωνα. Ενώ οι μετανάστες υπόκεινται καθημερινά σε βασανιστήρια.
Στη Μυτιλήνη αλληλέγγυοι στον αγώνα των φυλακισμένων μεταναστών στη Λέσβο, κατέλαβαν το Παπαρίσβα. Εκεί φιλοξενήθηκαν και έγιναν συζητήσεις μεταξύ τους.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του Δεκέμβρη του 2008 το άσυλο αποτέλεσε κέντρο συνάντησης όλων των εξεγερμένων που κατέβαιναν καθημερινά στον δρόμο.
Είναι ακριβώς αυτή η κοινωνική διάσταση του ασύλου που φοβίζει και ενοχλεί το κράτος, καθώς εξαπλώνεται εκτός των πανεπιστημιακών ορίων, με τη δημιουργία αρκετών αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων σε γειτονιές και εργασιακούς χώρους που συνδέονται με τους κοινωνικούς αγώνες ενάντια στην εξουσία του κράτους και του κεφαλαίου.
Το κράτος αναπαράγει την γνώριμη τακτική του. Σε περιόδους όξυνσης του κοινωνικού ανταγωνισμού επιχειρεί τόσο να καταστείλει τα εν λόγω εγχειρήματα και τους κοινωνικούς αγώνες ενάντια στην εκμετάλλευση, όσο και να καταργήσει το πανεπιστημιακό άσυλο. Έμμεσα με την μετατροπή νόμων, ή άμεσα με την καταπάτησή του από τους μπάτσους, που τρομοκρατούν, συλλαμβάνουν, ξυλοκοπούν όσους το χρησιμοποιούν . Συνεπικουρούμενοι πάντα από τους ρουφιανοδημοσιογράφους. Ταυτόχρονα μεθοδεύεται ο εκφυλισμός της σημασίας του πανεπιστημιακού ασύλου σε μια αποστειρωμένη, χωρίς πολιτικό περιεχόμενο, μουσειακή πρακτική, αποκλειστικά ακαδημαϊκή.

Ούτε θεσμικό ούτε ακαδημαϊκό
Άσυλο Κοινωνικό – Πολιτικό

Κάτω τα ξερά σας από το άσυλο



Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

Συνέλευση με αφορμή την απεργειακή πορεία της Πέμπτης 11 Μάρτη 2010

Την Τρίτη 9 Μάρτη 2010

Στις 20:00 (μετά το πέρας της πορείας για το άσυλο {17:30, Εθνική})

Στο κτίριο Παπαρίσβα
[αν δεν υπάρχει διαθέσιμη αίθουσα, ξαναβλέπουμε το πού]

Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010