οι αιχμάλωτοι του Δεκέμβρη...

Η ανταρσία του Δεκέμβρη, ως όφειλε, γέννησε και προχώρησε σκέψεις, έφτιαξε και διέλυσε σχέσεις, κατέστρεψε εμπορεύματα, αναθεμάτισε και αντιπάλεψε κυρίαρχες δομές. Η πορεία αυτή ήταν ελπιδοφόρα και αναζωογονητική, είχε βέβαια και κόστος. Όσες και όσοι ένιωσαν την ανάσα τους να κόβεται και τα μάτια τους να καίνε απ' τα χημικά, οι χιλιάδες προσαχθέντες στα αστυνομικά τμήματα, οι εκατοντάδες συλληφθέντες, ο άγνωστος αριθμός μεταναστών που “απλώς” εξαφανίστηκαν, το γνώρισαν από πρώτο χέρι.

Επτά μήνες μετά και ενώ δεκάδες δίκες αναμένονται, ένας από τους διωκόμενους συνεχίζει να βιώνει την εκδίκηση του Κράτους και των θεσμών. Ο Θοδωρής Ηλιόπουλος παραμένει, από τις 22 Δεκέμβρη, προφυλακισμένος στον Κορυδαλλό περιμένοντας να δικαστεί. Σύμφωνα με το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, που απέρριψε άλλη μια αίτηση αποφυλάκισής του, “τραυμάτισε τη δημοκρατία και έπληξε επί μακρόν την ασφάλεια των πολιτών”. Η απόφαση αυτή τον καταδικάζει ουσιαστικά σε άλλους έξι μήνες προφυλάκισης. Ο Θοδωρής ξεκίνησε από την Παρασκευή 10η Ιουλίου απεργία πείνας με αίτημα την άμεση αποφυλάκισή του. Ακολουθεί γράμμα που έστειλε από την Α' Πτέρυγα των φυλακών:

Σήμερα, 9 Ιουλίου 2009

Στις 8 Ιουλίου, μετά από 6 1/2 μήνες φυλακή, όπου βρέθηκα για τα γεγονότα του Δεκέμβρη, κατηγορούμενος για πράγματα που δεν έκανα, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών αποφάσισε την συνέχιση της κράτησης μου. Είναι το μόνο βούλευμα που αποφάσισε εξακολούθηση της κράτησης για μια τέτοια υπόθεση, όταν όλοι οι υπόλοιποι προφυλακισμένοι από τα γεγονότα του Δεκέμβρη, με ίδιες ή και άλλες κατηγορίες έχουν όλοι αποφυλακιστεί.

Η απόφαση αυτή που αποκαλύπτει προσωπική εμπάθεια και μένος εναντίον μου , που δεν μπορούν να αιτιολογηθούν, ούτε και να εξηγηθούν είναι μια απόφαση μεροληπτική, άδικη και παράνομη έτσι κι αλλιώς, όπως κάθε προφυλάκιση.

Απέναντι στο μίσος αυτό που εκφράζεται σε βάρος μου, απέναντι στην άδικη «ποινή» που εκτίω έτσι κι αλλιώς ως προφυλακισμένος, απέναντι στην επίμονη άρνηση των δικαστων και των εισαγγελέων να δουν τα πραγματικά στοιχεία και την αλήθεια της υπόθεσης , απέναντι στην προφανή και πρωτοφανή διάκριση που γίνεται σε βάρος μου, δεν έχω άλλο μέσο να παλέψω παρά μόνον το ίδιο μου το σώμα.

Κατεβαίνω σε απεργία πείνας. Είναι το μόνο μέσο που μου έμεινε σαν κρατούμενος για να φωνάξω την αλήθεια και να καταγγείλω την τεράστια αδικία. Να καταγγείλω το μίσος και την εμπάθεια των μηχανισμών του «ποινικού νόμου». Να καταγγείλω την αυθαιρεσία και τη βία μιας τυφλής «δικαιοσύνης» και των ακόμη περισσότερο «τυφλών» υπαλλήλων της.

Από την Παρασκευή 10 Ιουλίου σταματώ να παίρνω τροφή και καταθέτω δήλωση γνωστοποίησης απεργίας πείνας στη διεύθυνση της φυλακής.

Αυτοί που έζησαν τα γεγονότα του Δεκέμβρη, αυτοί που γνώρισαν τη βία των μηχανισμών , αυτοί που έζησαν τη σκληρότητα του κελιού χωρίς ποινή ή και με ποινή, αυτοί που ξέρουν ότι ο μόνος δρόμος για την ελευθερία είναι η αντίσταση, αυτοί που αντιδρούν στην δικαστική αυθαιρεσία και τη φρίκη της, είναι αυτοί που με καταλαβαίνουν και θα σταθούν στο πλευρό μου.

Από τώρα τους ευχαριστώ.

Θοδωρής Ηλιόπουλος
Φυλακές Κορυδαλλού

Μετά τη γνωστοποίηση της απεργίας πείνας του Θοδωρή Ηλιόπουλου, ο συγκρατούμενoς του Νίκος Τσουβαλάκης ξεκίνησε, επίσης, απεργία πείνας αφενός σε ένδειξη συμπαράστασης και αφετέρου διαμαρτυρόμενος για τις συνθήκες κράτησης και τις συνθήκες απονομής δικαιοσύνης. Ακόμη, από τις 13 Ιουλίου τρεις κρατούμενοι της Α' πτέρυγας φυλακών Κορυδαλλού απέχουν από το συσσίτιο τους.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΑΥΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΠΙΘΕΣΗ



As it ought, December’s rebellion gave birth and evolved thoughts, created and tear down relationships, destroyed commodities, damned and stemmed dominant structures. This route, though hopeful and bracing, had its cost. Those who felt their breath taken away and their eyes being burnt by the chemicals, the thousands being arrested, the hundreds of detained, the unknown number of “simply disappeared” immigrants, experienced that cost first hand.

After 7 months and with dozen of trials awaited, one of the chased continues to deal with the revenge of the state and its institutions. Thodoris Iliopoulos is still in detention waiting for a trial since December 22nd. A higher judicial council rejected another legal discharging request for him because “he harmed democracy and continuously set in danger public safety”. In this way they convict him to another 6 months of detention. Thodoris since the 10th of July decided to go on hunger strike demanding his immediate release.

Following, is a letter that he sent from the prison (*):


Today the 9th of July 2009

At the 8th of July, after 6 and a half months in prison, arrested with false accuses for December’s incidents, a higher judicial council decided the continuation of my detention. It is the only presentment that decided the prolongation of detention for such a case, when at the same time all captives of December’s uprising, with the same or others charges have been discharged.
This decision reveals personal prejudice and virulence against me that can not be justified or explained. It is an inequitable, unjust and illegal decision, in any case like every other custody.

Against this hatred that is being declared over me, against the unjust “sentence” that I already serve waiting for a trial, against the persistent denial of the judges and the persecutors to see the real facts and the truth in my case, against this self-evident and unprecedented discrimination, I have no other mean to fight but my body itself.

I'm going on a hunger strike. It's the only mean left to me as a prisoner, to shout out the truth and to charge this huge injustice. To charge the hatred and the prejudice of the law system. To charge the arbitrariness and the violence of a blind “justice” system and of the even more “blind” servants of it.

Since Friday 10th July I'm quitting getting food and I file a hunger strike declaration to the prison administration.

All these that have lived December's uprising, these that have experienced the violence of the system, these that have lived the cruelty of being in a cell with or without conviction, these that know that the only way to freedom is resistance, these who resist in judicial arbitrariness and its horror, are these that understands me and will stand on my side.

I thank them in advance

Thodoris Iliopoulos
Koridallos prison

After Thodoris' hunger strike declaration, his fellow prisoner Nikos Tsouvalakis started a hunger strike too, in order to support him but also to charge the imprisonment conditions and the judicial system. Also, since the 13th July three more prisoners are refusing to get prison's food, supporting Thodoris.

FREEDOM TO THODORIS ILIOPOULOS

NO INDICTMENT AGAINST THE CAPTIVES OF DECEMBER' UPRISING

SOLIDARITY MEANS ATTACK

(*) another english version of the letter can be found here