17 Δεκέμβρη 2008
Αναρχία στους δρόμους της Σμύρνης!
Η σπίθα που πυροδότησε τη φωτιά της οργής για τη δολοφονία του 16χρονου συντρόφου Αλέξη απ’ την ελληνική αστυνομία, έφτασε σήμερα στη Σμύρνη! Η οργή στην Ελλάδα ενάντια στο Κράτος και την εξουσία παροτρύνει κι όσους σ’ αυτόν τον τόπο παλεύουν για δικαιοσύνη! Χαιρετίζουμε την εξέγερση, όχι μόνο για τον Αλέξη αλλά για όλες τις ζωές που πάρθηκαν απ’ την εξουσία.
«Δεν ξεχνάμε, δε συγχωρούμε!» φωνάζαμε, περνώντας απ’ τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της Σμύρνης με τις μαυροκόκκινες σημαίες μας. Στήσαμε μια έκθεση υλικού και φωνάξαμε τα συνθήματά μας:
«Χθες στην Ισπανία, σήμερα στην Αθήνα, αύριο εδώ! Εξέγερση παντού, Αναρχία παντού!»
«Όλα τα Κράτη είναι δολοφόνοι»
«Εξέγερση, Επανάσταση, Αναρχία»
«Είμαστε κι εμείς 16ρηδες. Πυροβολήστε μας!»
Σταματήσαμε για να διαβάσουμε και να μοιράσουμε τα φυλλάδιά μας και συνεχίσαμε την πορεία μας αφήνοντας ζωγραφισμένα πτώματα στο διάβα μας. Αυτό ήταν μόνο η αρχή, η οργή μας δε θα κοπάσει ποτέ.
«Δεν ξεχνάμε, δε συγχωρούμε!»
«Ενάντια στην τυραννία, στη Μεσόγειο Αναρχία»
Το κείμενο που μοιράζαμε:
Βοηθήστε την αστυνομία! Αυτοπυροβοληθείτε στο κεφάλι!
Στις 6 Δεκέμβρη στην Ελλάδα, η αστυνομία δολοφόνησε ένα 16χρονο αγόρι, τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, με μια σφαίρα στην καρδιά.
Ως απάντηση, οι σύντροφοι του Αλέξη καίνε όλες τις πόλεις στην Ελλάδα με οργή και φωτιά (ειδικά φτιαγμένη από αυτοκίνητα). Δεν πρόκειται για τον «τυχαίο θάνατο ενός αναρχικού». Το ελληνικό κράτος, όπως όλα τα κράτη-δολοφόνοι, αντιμετωπίζεται με τη φωτιά της ελευθερίας και της οργής απ’ τους συντρόφους του νεαρού αναρχικού.
Το κράτος που μίλησε για τυχαίο περιστατικό και προσπάθησε να κρύψει το αίμα απ’ τα χέρια του, στέκεται τώρα ανήμπορο απέναντι σε μια εξέγερση που δεν είναι καθόλου τυχαία.
Η εξέγερση κοντεύει τώρα τις δύο εβδομάδες, αλλά η φλόγα της ελευθερίας δε λέει να κοπάσει. Επειδή δεν απευθύνεται μόνο ενάντια στην αστυνομία, αλλά και ενάντια στο Κράτος και την εξουσία που είναι οι πηγές κάθε αδικίας στη γη. Αυτή η εξέγερση χτυπάει στις ρίζες της εξουσίας.
Εμείς που ζούμε σ’ αυτόν τον τόπο, είμαστε συνηθισμένοι σε αστυνομικές δολοφονίες. Μόνο μέσα στο 2008, ο αριθμός των δολοφονημένων που δεν υπάκουσαν σε αστυνομικές εντολές, έφτασε τους 33.
Η εξουσία και το κράτος δολοφονούν ηθελημένα εκείνους που η καθημερινότητα καταδικάζει σε αβέβαιο μέλλον και φτώχεια.
Ως πότε θα τα αγνοούμε όλα αυτά;
Γιατί θεωρούμε πως η επόμενη σφαίρα δε θα στοχεύει στο δικό μας κεφάλι;
Από φόβο ή από αγωνία μήπως χάσουμε τις ήσυχες ζωούλες μας;
Εμείς είμαστε που στηρίζουμε και τη Βουλή και όλους τους θεσμούς. Και είναι στο χέρι μας να τους καταστρέψουμε κιόλας. Αυτοί που θα έπρεπε να φοβούνται είναι η εξουσία και οι περίπου 200 εγκληματικές οργανώσεις ανά τον κόσμο, ονόματι Κράτη.
Πότε θα έρθει η στιγμή που θα τους αντιμετωπίσουμε και θα ζήσουμε ελεύθεροι;
Τώρα είναι η στιγμή! Ακριβώς τώρα!
18 Δεκέμβρη 2008
Δεν ξεχνάμε, δε συγχωρούμε
Σήμερα, αναρχικοί και αντιεξουσιαστές από τη Σμύρνη πήγαμε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου για να διαδηλώσουμε και πάλι την οργή μας.
Κρεμάσαμε έντυπο υλικό και αφίσες στα οποία ήταν γραμμένα τα ονόματα των δολοφονημένων από την αστυνομία. Κολλήσαμε αυτοκόλλητα και αφίσες στα κτίρια και μετά μοιράσαμε τα κείμενα μας. Όσοι έβλεπαν την έκθεση ξαφνιάστηκαν από το μέγεθος του καταλόγου των δολοφονημένων.
Μετά, κάποιοι από ‘μας πήγαμε σε ένα καφέ και εξηγήσαμε πώς η αστυνομία δολοφόνησε αυτούς τους ανθρώπους. Μοιράσαμε κι εκεί κείμενα και φύγαμε περπατώντας με τις σημαίες μας. Στο δρόμο βάψαμε τους τοίχους με τα συνθήματά μας:
«Όλα τα κράτη είναι δολοφόνοι»
«Εξέγερση, Επανάσταση, Αναρχία»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου