Επιτροπής Κατάληψης Τμήματος Επιστημών της Θάλασσας: Μια απάντηση στα λεγόμενα του Πρύτανη

Παρακαλείται το Helpdesk όπως προωθήσει το παρόν e-mail σε όλο το Aegean Net
Το μειλ δεν αφορά μόνο τους φοιτητές του Τμήματος Επιστημών της Θάλασσας.
Παρακάτω παρατίθεται το μειλ που εστάλη στον Πρύτανη Την Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου.
Και όπως γίνεται κατανοητό δεν έγινε προώθηση αυτού...
______________________________________
Από: Foit.Syll.Tm.Thal.Epistimwn
Αποστολή: Τετάρτη, 17 Δεκεμβρίου 2008 10:48 μμ
Προς:Prytanis
Θέμα: Ενημέρωση Επιτροπής Κατάληψης Τμήματος Επιστημών της Θάλασσας


Ξεκινώντας την απάντηση αυτή θεωρούμε πως θα πρέπει να αναφερθεί η μη δυνατότητα αποστολής μαζικού e-mail είτε απο το email της επιτροπής κατάληψης Τ.Ε.Θ.(epitroph.katalhpshs@gmail.com) είτε απο αυτό του Συλλόγου Τ.Ε.Θ. (septh@marine.aegean.gr). Έγιναν 2 προσπάθειες (Με θέμα το άνοιγμα του κτηρίου της Διοικησης για την λύση του προβλήματος των μισθοδοσιών καθώς και της παράδοσης Βεβαιώσεων Περάτωσης Σπουδών στους αποφοίτους), και στις 2 η απαντητική αναφορά απο τον server ήταν :

Διακομιστής δημιουργίας: hermes.aegean.gr
global0_1aegean@aegean.gr
#550 5.7.1 RESOLVER.RST.NotAuthorized; not authorized ##
global_list@lesvos.aegean.gr
#550 5.7.1 RESOLVER.RST.NotAuthorized; not authorized ##

και σε αυτό βέβαια θα θέλαμε μια εξήγηση.

Ποιανού προνόμιο είναι η μαζική αποστολή email στους χρήστες του Aegean Net?

Να αναφερθεί εδώ ότι σε παλαιότερες Καταλήψεις της Σχολής η δυνατότητα αυτή υπήρχε.

Περιμένουμε την προώθηση του κειμένου προς όλο το Aegean Net απο εσάς.

“Στη μνήμη του Λευτέρη Παπαγιαννάκη
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Από την Κυριακή 7/12/08, ημέρα που ξεκίνησε η κατάληψη στην Πανεπιστημιακή Μονάδα Μυτιλήνης, ιδιαίτερα δε στο Λόφο, ως σύνολο, σας απέστειλα σειρά ενημερωτικών μηνυμάτων σχετικά με την κατάσταση, τα ιδιαίτερα γνωρίσματά της και τις αρχικές συνέπειες στη λειτουργία του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Διατηρώ στο ακέραιο τα όσα έχω αναφέρει, υπογραμμίζοντας ότι είναι σαφής επιλογή η διατήρηση ήπιας γραφής, όπως είναι σαφής επιλογή η αποφυγή με κάθε τρόπο, δεδομένου του κλίματος, της μεταφοράς εντός του Πανεπιστημίου συνθηκών σύγκρουσης μεταξύ ατόμων ή παρατάξεων. Αν και επιχειρείται από πολλούς, θεωρώ ότι δεν είναι σκόπιμη η αριθμητική επί του πλήθους της κατάληψης (αν είναι δηλαδή 50, 30, 10 ή 1 οι καταληψίες) διότι μια «σπίθα» (π.χ. μία δήλωση, μία «είδηση», κ.ο.κ.) μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα εντάσεις χωρίς αντίκρισμα.”

Η διατήρηση της ήπιας γραφής ήταν το ελάχιστο που θα μπορούσε εν μέσω τέτοιων καταστάσεων να χρησιμοποιήσει ο Πρύτανης.

Γίνεται αναφορά για την “μη μεταφορά εντος του Παν/μιου συνθηκών σύγκρουσης μεταξύ ατόμων ή παρατάξεων”.

Παρατηρήθηκε απο την πλευρά του Πρύτανη μια στάση σιωπής αφού δεν πήρε θέση για τα όσα ειπώθηκαν περί καταστροφών, καμμένων κτηρίων, καμμένων εργαστηρίων, ξυλοδαρμού του φύλακα ακόμα και όταν οι "ειδήσεις" αυτές γράφτηκαν σε εφημερίδες του τοπικού τύπου.

Δυστυχώς κ. Πρύτανη άτομα και παρατάξεις ήταν αυτές που διέδωσαν αρχικά τις φήμες. Ευτυχώς για εμάς γνωρίζουμε καλά ποιοι είναι αυτοί καθώς και τι συμφέροντα εξυπηρετούν με τα λεγόμενα τους, τα οποία μέσω της δικής σας σιωπής βρήκαν πρόσφορο έδαφος εξάπλωσης.

Επίσης η αριθμητική αναφορά είναι λογικό να αποφεύγεται από την στιγμή που και ο ίδιος δεν είχατε εικόνα μιας και δεν εμφανιστήκατε ποτέ στα υπο κατάληψη κτήρια. Η πληροφόρησή σας όσον αφορά τον αριθμό προφανώς και προέρχεται από τους άνωθι αναφερθέντες "καλοθελητές-υπερασπιστές του Πανεπιστημίου Αιγαίου".

Όπως και να 'χει σκοπός της Κατάληψης των κτηρίων δεν ήταν να ταμπουρωθούν μέσα "50, 30, 10 ή 1 άτομο" σε ένα κτήριο αλλά

1. να γίνει ο χώρος αυτός χώρος αντιπληροφόρησης, ενημέρωσης μακριά από την "ενημέρωση" που παρείχαν ΜΜΕ ή άτομα και παρατάξεις.

2.να γίνει ο χώρος αυτός χώρος ζύμωσης, αλληλεπίδρασης ανθρώπων και των σκέψεων αυτών, μακριά από θεσμικές διαδικασίες (βλ. Γενικές Συνελεύσεις) που πλέον έχουν χάσει κάθε ουσία αφού ο κάθε κομματικός μηχανισμός τις έχει μετατρέψει σε ένα ακαδημαϊκό Fame Story με μόνη αντιπαράθεση όχι αυτή των προτάσεων αλλά αυτή των πιο δυνατών χειροκροτημάτων.

3.να βρεθεί ο χρόνος από τους ανθρώπους του Πανεπιστημίου γενικά (όχι μόνο φοιτητές) να συμμετέχουν στις δράσεις και συζητήσεις των κοινωνικών τεκτενομένων - δίνοντας έτσι την δυνατότητα ουσιαστικής συνδιαμόρφωσης των απόψεων και των πρακτικών μακριά από θεσμικές αγκυλώσεις που αφήνουν τις ατομικές απόψεις εκτός.

“Παρά τα όσα λέγονται ευρέως και δημοσίως τις τελευταίες ημέρες περί «άνευρων» πρυτάνεων και την πιεστική πρόσκληση να «αναλάβουν τις ευθύνες» τους – διάβαζε, εφαρμόστε δυναμικά το Νόμο -, η θέση μου είναι η εξής:
1.αυτονοήτως στη Δημοκρατία, ο όποιος Νόμος εφαρμόζεται, ακόμα κι όταν δεν συμφωνεί ο κάθε πολίτης μαζί του. Πλην όμως, σε κατάσταση κοινωνικής έκρηξης, το ζήτημα της εφαρμογής του Νόμου παύει να είναι αμιγώς νομικό ζήτημα, αλλά γίνεται και πολιτικό και επιβάλλει αντίστοιχο χειρισμό από την όποια ηγεσία. Ειδικότερα στο χώρο του Πανεπιστημίου, η ρητορική περί εφαρμογής του Νόμου πιέζει προς την επίδειξη πυγμής για τη λήξη της κατάληψης, ιδιαίτερα όταν η αδυναμία λειτουργίας της Διοίκησης οδηγεί σε προφανέστατες ατομικές και συλλογικές αρνητικές(-ότατες) συνέπειες. Η συλλογιστική αυτή όμως οξύνει τη σύγκρουση, πιθανόν προς ανεξέλεγκτες καταστάσεις, με ότι συνεπάγεται στη σχέση μεταξύ των συνιστωσών της ακαδημαϊκής κοινότητας
2.η παρούσα κατάληψη είναι ιδιότυπη ως προς πολλά γνωρίσματά της, όχι ως προς τις αιτίες της αλλά ως προς τη λειτουργία της: εκτιμώ ότι δεν έχει σε συγκεκριμένες περιπτώσεις έστω και την τυπική «νομιμοποίηση» των αποφάσεων συλλογικών οργανώσεων (π.χ. Γ.Σ. φοιτητικών συλλόγων), ότι οι αποφάσεις είναι αμφίσημες (π.χ. πότε λήγει η κατάληψη στο Λόφο), ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει συνομιλητής υπό την κλασσική έννοια του όρου (π.χ. συγκεκριμένο συντονιστικό όργανο).”

1. Στις μέρες μας τα αυτονόητα της Δημοκρατίας είναι κάτι σχετικό. Αυτονόητες δεν μπορεί να είναι οι εκτελέσεις αθώων πολιτών (πάμπολλα περιστατικά μετα την έλευση της "Δημοκρατίας") και η μη καταδίκη αυτών από τους δημοκρατικούς θεσμούς (δικαστική εξουσία κτλ). Αυτονόητη δεν μπορεί να είναι η οικονομική λιτότητα που πλήττει τον κόσμο την ώρα που οι τράπεζες, οι μεγαλύτεροι ληστές του αιώνα μας, φιλοδωρούνται με 28 δις ευρώ από την κυβέρνηση. Αυτονόητο δεν είναι το ότι το 40% του παγκόσμιου πλούτου βρίσκεται στα χέρια 200 ανθρώπων. Αυτά τα αυτονόητα δεν μπορεί πλέον να τα δεχθεί κανένας. Η σύγκρουση είναι δεδομένη και είναι κοινωνικά αποδεκτή. Η κατάσταση είναι ξεκάθαρη. Ή είμαστε με αυτούς που θέλουν να πάρουν την ζωή στα χέρια τους, ή με αυτούς που προσπαθούν να κατευνάσουν με οποιοδήποτε τρόπο (θεσμικό ή μη) την κοινωνική κατακραυγή.

2. Υπήρξαν αποφάσεις Συλλόγων, 2 για την ακρίβεια, αυτή του ΦΣ του Τμήματος Επιστημών της Θάλασσας καθώς και του ΦΣ του Τμήματος Περιβάλλοντος. Να σημειωθεί εδώ οτι το Δ.Σ. του Φ.Σ. του Τμήματος Γεωγραφίας αποφάσισε να μην διεξαχθεί καν Συνέλευση για να συζητηθεί το ζήτημα (Παράδειγμα των δημοκρατικών διαδικασιών που επικαλείσθε και προασπίζεσθε). Συνομιλητές "υπό την κλασσική έννοια του όρου" δεν υπήρξαν γιατί πολύ απλά δεν αναζητήθηκαν από μέρους σας. Για την ακρίβεια υπήρξε η Επιτροπή Κατάληψης του Τμήματος Επιστημών της Θάλασσας, η Επιτροπή Κατάληψης του Τμήματος Περιβάλλοντος καθώς και η Ανοιχτή Συνέλευση Μαθητών, Φοιτητών, Εργαζομένων και Ανέργων Μυτιλήνης (http://www.anixtilesvos2008.blogspot.com)

“Το υπόστρωμα της ιδιότυπης κατάληψης είναι η βύθιση του Πανεπιστημίου σε παρακμή. Το αποτέλεσμα είναι η περαιτέρω επιδείνωση της εικόνας απαξίωσης του δημόσιου Πανεπιστημίου.
Οι αρχαιοπρεπείς αναφορές στο «ανοικτό» Πανεπιστήμιο είναι εύηχες πλην κοινότοπες, κυρίως όταν λειτουργούν ως υπεκφυγές ενώπιον της αναγκαίας αυτοκριτικής ότι επί δεκαετίες άφησαν οι ακαδημαϊκές κοινότητες και οι ηγεσίες τους τις μείζονες επιλογές για την ανάπτυξή τους στην «Πολιτεία», υιοθετώντας αμυντικό λόγο που τελικά μας εξουθένωσε.
Εν όψει των ανωτέρω, θεωρώ χρέος μου να επικαλεσθώ τα προφανή, πλην λησμονημένα:
-- η ακαδημαϊκή κοινότητα δεν έχει άλλο δρόμο προς το μέλλον, από τη συλλογικότητα, την κατανόηση του «ανήκειν» και το σεβασμό στη λειτουργία των οργάνων της. Στο πλαίσιό τους, ας υπάρξει ο διάλογος, ο ακαδημαϊκός αναστοχασμός και η σύνθεση ιδεών. Εκτός αυτού, δεν υπάρχει δημόσιο Πανεπιστήμιο
-- η ακαδημαϊκή κοινότητα είτε θα σεβασθεί αυθεντικά τη δημοκρατική λειτουργία της είτε θα αυτοκαταργηθεί
-- δημοκρατική λειτουργία σημαίνει επιλογή της ευθύνης όλων μας.”

Η Βύθιση του Πανεπιστημίου σε παρακμή καθώς και η περαιτέρω επιδείνωση της εικόνας απαξίωσης του δημοσίου Πανεπιστημίου δεν προήλθε από καμία κατάληψη. Αντιθέτως προέρχεται απο τους Νόμους, τα νέα μέτρα της ΕΕ και την Υποχρηματοδότηση που "δημοκρατικά" επιβάλλονται στα Πανεπιστήμια. Η εικόνα λοιπόν αυτή κ. Πρύτανη δεν σώζεται με ημερίδες κομματικών παρατάξεων στις οποίες όχι μόνο συμμετέχετε αλλά και παρέχετε Βεβαιώσεις παρακολούθησης. Οι αντιδράσεις που βλέπουμε όχι μόνο στην Μυτιλήνη αλλά και γενικά στην Ελλάδα είναι αντιδράσεις ανθρώπων που τόσο καιρό δέχονταν αυτά τα "δημοκρατικά" μέτρα χωρίς να έχουν συνειδητοποιήσει την δύναμη που έχουν ως άτομα. Εν μέσω τέτοιων συνθηκών η Πανεπιστημιακή κοινότητα θα έπρεπε να είναι κομμάτι της Πρωτοπορίας για την αναδιάρθρωση του υπάρχοντος συστήματος - που πλήττει όχι μόνον το δημόσιο Πανεπιστήμιο αλλά και τον λαό στο σύνολό του - η κριτική σε μια διαδικασία, όταν δεν συμμετέχεις σε αυτήν και απλά έχεις "πληροφορίες" είναι η πιο εύκολη οδός. Η ουσιαστική συμμετοχή σε μια διαλλακτική διαδικασία μεταξύ των ατόμων που απαρτίζουν γενικά την Πανεπιστημιακή κοινότητα αποτελεί μονόδρομο για την πραγματική εξαγωγή προτάσεων, λύσεων, συμπερασμάτων. Θέλουμε Ακαδημαϊκούς Δασκάλους και όχι Ακαδημαϊκούς Πολιτικούς.

“Ως άτομο είχα τη σπάνια τύχη να ευρεθώ στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου από τις πρώτες ημέρες της λειτουργίας του. Δεν θα παραδοθώ εν όψει των γεγονότων σε μία μεταμοντέρνα χαλαρότητα θέσεων πολιτικάντικου τύπου.
Κατά συνέπεια:
- είναι αναγκαία η επιστροφή, ταχέως, σε συλλογικές διαδικασίες. Οργή γενικώς δεν σημαίνει τίποτα σε ένα δημοκρατικό Πανεπιστήμιο
- αντιτάσσομαι ευθέως σε όποια ενέργεια πλήττει περαιτέρω τη λειτουργία μας: π.χ.
· δεν μπορούν να πληρωθούν άνω των 100 υπαλλήλων – εργαζομένων του Πανεπιστημίου Αιγαίου
· υφιστάμεθα σημαντικότατες απώλειες πόρων ως Πανεπιστήμιο. Και καλούμεθα να πληρώσουμε σημαντικά πρόστιμα για ΙΚΑ, ΦΠΑ και Εφορία
· ακόμα και η αποπληρωμή φοιτητών για τη συμμετοχή τους στη Θερινή Πρακτική Άσκηση δεν είναι δυνατή,
· καταρρέουν τα έργα της Τεχνικής Υπηρεσίας, με άγνωστες προς το παρόν συνέπειες για τη δυνατότητά μας να αποδεχθούμε πόρους για τα επόμενα χρόνια,
· πλήττονται όλες οι προσπάθειες στελέχωσης της Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αιγαίου
· εμφανίζονται δεκάδες ατομικά προβλήματα, μικροπροβλήματα σε σύγκριση με το συνολικό ζήτημα.
Κυρίως, όμως, αγωνιώ για τη συλλογική λειτουργία μας στα επόμενα χρόνια. Πεποίθηση μου είναι ότι είναι αναγκαία η επανάσταση δημιουργίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Σε μία περίοδο άγριας προσβολής του κύρους μας, ως Δημόσιο και Περιφερειακό Πανεπιστήμιο, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ακαδημαϊκές προϋποθέσεις και δομές που θα ενισχύσουν επαρκώς τη θέση μας στο χώρο της Παιδείας, της εκπαίδευσης και της έρευνας στη χώρα και ευρύτερα. Ας γίνει τούτο κατανοητό επιτέλους, απ’ όσους δηλώνουν ότι παλεύουν για το Πανεπιστήμιο Αιγαίου.”

Μετά από συζήτηση μαζί με όσους εργαζόμενους παραβρέθηκαν στον χώρο της Κατάληψης, διαπιστώθηκε αδιαφορία των Πρυτανικών Αρχών απέναντι στα προβλήματά ρίχνοντας τις ευθύνες αποκλειστικά και μόνο στις Καταλήψεις.

Ανακαλύπτοντας σιγά σιγά και μόνοι μας (αφού δεν υπήρξε κανένας να έρθει σε επαφή μαζί μας) τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί και επειδή σκοπός μας δεν είναι η δημιουργία ακόμα μεγαλύτερων προβλημάτων στους εργαζομένους του Πανεπιστημίου καθώς και στους φοιτητές αυτού αποφασίζουμε μέσω αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών την λήξη της Κατάληψης των κτηρίων του Λόφου αύριο Πέμπτη 18/12 και ώρα 16.00.

“Είναι η ώρα της ευθύνης.
Αναλαμβάνω τις δικές μου.
Ας αναλάβει ο καθένας, η καθεμιά τις δικές του/της στο μέτρο που του/της αναλογεί.
Φιλικά,
Καθηγητής Ανδρέας Ι. Τρούμπης
Πρύτανης”

Αναλαμβάνοντας λοιπόν και εμείς τις ευθύνες μας απέναντι στην κοινωνία πραγματοποιήσαμε τις Καταλήψεις στα κτήρια του Πανεπιστημίου ελευθερώνοντας τον χώρο από κομματικά στερεότυπα, δράσαμε με την κοινωνία στηρίζοντας τις αντιδράσεις της, κινητοποιηθήκαμε, ενημερώσαμε προασπιζόμενοι τα αιτήματα της Βάσης ενάντια στον αυταρχισμό της "Δημοκρατίας".

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ
ΟΛΑ ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ...